Pawoł Šenkar: Rozdźěl mjez wersijomaj
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
nowa strona: Pawoł Šenkar (* 1.3.1925 Serbske Pazlicy, † 12.10.1948 Serbske Pazlicy) bě horliwy a njesprócniwy wjednik młodźiny powójnskeho časa. Wón bě prěni serbski brigadnik h… |
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
||
Rjadka 7:
Pawoł bě zahorjeny za serbske młodźinske dźěło a zrozumješe młodźinu do dźěła pohonjeć – jako dopokaz njech słuži tehdom sylna a žiwa Serbskopazličanska wjesna młodźina, wobstejaca z 25 do 27 młodostnych.<ref name=":0">Serbski rozhłós, 1. serbska młodźinska brigada pod nawodom Pawoła Šenkarja</ref> Mjez nimi tež jeho štyri lět młódša sotra Marja, jej bě tehdy, 1947, 18 lět. Dopomina so na brigadowanje za serbski dom.
“''Tón je to organizował, tych wjesnych k tomu. To su so přeco něšto [młodostni] namakali, njewěm kelko smy my to byli, 16ćo smy byli [...]. [Pawoł] je tajki był, [zahorjacy]. Potom je wón piskał [...] na ciharmoni[ce] [...]. Wón njeje na žanu [hudźbnu] šulu chodźił, ale hdyž je wón takle wote mšě přišoł, potom by so wón při kamorje stupił a potom by wón te kěrluše [...] piskał zas – nahaj, to potom młodźinu tež hromadźe dźeržało, tajke něšto.''“<ref name=":2">Serbski rozhłós, 60 lět Serbski dom</ref>
“''Spěw a dźěło, to běštej fanal powójnskeje dźěćiny a młodźiny''”, Helmut Ledźbor piše - a dale rěka w Serbskich Nowinach 2003 so na Pawoła Šenkarja dopominajo: “''Nihdy njezabudu, z kajkej žiwjenskej wolu je Pawoł nam dźěćom powójnsku nuzu a prostotu přeswědčiwje znjesć pomhał. Hdyž zahrachmy hody 1945 na žurli w Njebjelčicach Marje Kubašec hodownu hru »Rumpodich jaty«, bě Pawoł w adwenće wjesne holcy zhromadźił, zo bychu dźěćom jednore hrajki zešili, rukajcy spletli. Kak je Pawoł tón jedyn kamjeńtwjerdy »Połčničanski poprjanc« za wšitke dźěći zwjedł, zwosta jeho potajnosć, runje tak kaž hodowny dar, kofejowy hornčk z napisom »Hody 1945«.''”<ref>Ledźbor, Helmut, Serbske Nowiny, 4.11.2003, K 55. Posmjertninam brigadnika Pawoła Šenkarja, Horliwy budźer a pohonjer serbskeje młodźiny</ref>
Rjadka 41:
Jako bě swoje prěnje powědančko napisał, bě so Pawoł podał w meji 1948 na puć do Budyšina k Jurjej Brězanej. “''... wón na blaku někoho trjebaše, kotryž by so z nim wjeselił a z nim hordźił. Hordźił nic snadź wulkeho literarneho skutka dla – takle wón sam swoju powědku njeposudźowaše – ale hordźił tohodla, dokelž bě wón, tón njekubłany wjesny hólc a muler, z tym za swoje wzał tež duchowny dźěl žiwjenja. Ženje so přez pospyt pisanja bóle wjeselił njejsym hač tehdy a ženje mi to njeje było bóle zjaw, bóle wonkowny zjaw jedneho nutřkowneho wuwića kaž tehdom.”''<ref name=":1" />
''"Pawoł Šenkar, wón njebě čłowjek z kotrymž sy so lochko měł, we nim bě kruta wola a hdyž je jónu měł swój zaměr, to je wšo činił, zo by so docpěło. [...] Tón čłowjek je mi strašnje imponował, wón je był woprawdźe wobraz woprawdźiteho wuswobodźeneho młodeho Serba.''”<ref name=":2" />
“''A hdyž sym pozdźišo za Pawoła Šenkarja, kotryž młody wumrě, napisał baseń, jeničku baseń, kotruž sym hdy za brigadnika pisał, tak sym baseń za Pawoła Šenkarja tež pisał za brigady.''”<ref name=":1" />
| |||