Józef Nowak: Rozdźěl mjez wersijomaj

'''Józef Nowak''' (1895-1978), bě jedyn z poslednich w rjedźe serbskich duchownych, kotřiž artikulowachu so tež přez serbske wuměłskewumělske słowo, pisaše předewšěm dramy (24 scenow, hrow a wobdźěłkow) a basnje (přez 300, wjetšina je wozjewjena w zběrkomaj »Z duchom swobody«, 1919, 1947, a »Njedźělena wutroba«, 1965, kaž tež w knize »Pěseń — družka swěrna«, 1994).

Nowak bě skerje składnostny spisowaćel, »swjedźenski basnik«, kaž Marja Kubašec praji, ale nimoměry tworjawy. Jeho basnje a sceny nastawachu husto k cyrkwinskim, wosobinskim a swětnym jubilejam. WuměłskeWumělske poselnistwo wo traću Serbow překisa ze spočatka cyłe jeho Iiterarneliterarne tworjenje. Pod namocu restriktiwneje politiki přećiwo cyrkwjam a pod zaćišćom wuzamknjenja ze zjawneho serbskeho dźěła, wosebje na kóncu pjećdźesatych lět, přiwobroći so Nowak w pózdnich dźiwadłowych brach sylnišo nabožnemu powučenju w maćernej rěči.