Rěčne pomniki su teksty ze staršich etapow rěče, w kotrychž je so starši rěčny staw zachował. Z jich pomocu je husto móžno, staršu podobu konkretneje rěče rekonstruować a tak wuwiće rěče sćěhować.

Započatk sćenja swj. Mateja w prěnim hornjoserbskim ćišćanym wudaću cyłeho Noweho Zakonja w přełožku Michała Frencla w lěće 1706.

Za serbšćinu je poměrnje mało rěčnych pomnikow dokładźenych, štož ma wšelake, wosebje socialne přičiny. Nimo drobnych glosow z 12. lětstotka (Magdeburgske glosy) namakamy zachowane serbske rěčne pomniki hłownje wot 16. lětstotka.

Někotre hornjoserbske rěčne pomniki

wobdźěłać

Literatura

wobdźěłać
  • Schuster-Šewc, H.: Sorbische Sprachdenkmäler 16.-18. Jahrhundert, Budyšin 1967.
  • Schuster-Šewc, H.: Die ältesten Drucke des Obersorbischen, Budyšin 2001.
  • Schuster-Šewc, H.: Rukopis Jana Cichoriusa z lěta 1663 (= Mały rjad Serbskeho instituta 9), Budyšin 2006.
  • Wölkowa, S.: Gregoriusowe kěrlušowe knižki a jich pozicija mjez najstaršimi hornjoserbskimi rěčnymi pomnikami (= Mały rjad Serbskeho instituta 10), Budyšin 2007.
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije