Knježa z Kamjenca
Knježa z Kamjenca (prěnjotne Knježa z Vesty) běchu osterlandsko-mišnjanski ród, kiž bě kejžor Bjedrich I. Barbarossa w Kamjencu zasadźał, hdźež mějachu swoje sydło w tamnišim hrodźe. Kamjenscy knježa knježachu po załoženju města dale, w lěće 1248 załožichu žónski klóšter cistercienskeho rjada Marijinu Hwězdu. Jich knjejstwo sahaše wot Klóšterskeje wody hač k Połčnicy, tuž wobjimaše 72 serbskich wsow.
1318 bu Kamjenc z hrodom wot braniborskeho markhrabje Waldemara woblěhowany, kiž knjezow z Kamjenca nuzowaše, město wudać. Po smjerći Waldemara přińdźe město pod knjejstwo čěskeho krala Jana, štož so w změnje měšćanskeho wopona zaso špihelowaše: wopon knjezow z Kamjenca z čornym worjolacym křidłom bu narunany přez čěskeho lawa. Po zběžku měšćanow přećiwo hrodej Kamjenskich knjezow a jich trabantam w lěće 1409 stupi so kral Wjacław IV. na stronu měšćanow a pochłosta knjezow z tym, zo jich wićestwo de facto wuswoji.
1432 předa Borso III. z Kamjenca tamniši hród. Posledni knjez z Kamjenca zemrě najskerje 1491 jako ryćer w Pruskej.
Literatura wobdźěłać
- Markus Bauer: Stern über dem Kamenzer Land: Bernhard von Kamenz und die Anfänge des Klosters St. Marienstern. Sächsische Heimatblätter. 1998, č. 44, str. 127–133.
- Hermann Knothe: Bernhard von Kamenz, der Stifter des Klosters Marienstern. Archiv für Sächsische Geschichte. 1866, č. 4, str. 82–114. Přistupny online
- Hermann Knothe: Geschichte der Herren von Kamenz. Neues Lausitzisches Magazin. 1866, č. 43, str. 81–111. Přistupny online