Hrjehor Martini: Rozdźěl mjez wersijomaj

Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Keine Bearbeitungszusammenfassung
Keine Bearbeitungszusammenfassung
 
Rjadka 1:
'''Hrjehor Martini''' (tež ''Gregorius Martini'' abo němsce ''Gregor Martin''; * wokoło [[1575]] w [[Dažin]]je, † [[1632]] w [[Poršicy|Poršicach]]) bě [[Serbja|serbski]] ewangelski farar a spisaćel.
 
Wo zažnym žiwjenju a wukubłanju Martinija njeje wjele znate. Narodźi so wokoło 1575 w tehdy hišće ryzy serbskim Dažinje blisko [[Lubij]]a a bě wot 1600 do 1605 z fararjom w bliskej [[Bukečanska cyrkej|Bukečanskej wosadźe]]. Wot 1605 do 1618 skutkowaše jako diakon w delnjołužiskej [[Stara Darbnja|Starej Darbni]], wot 1618 do 1623 jako farar w [[Malešecy|Malešecach]] a wot 1623 hač do swojeje smjerće w lěće 1632 bě z fararjom w Poršicach[[Poršiska cyrkej|Poršiskej wosadźe]].
 
Martini wuda 48-stronsku knižku ''Die Sieben Bußpsalmen des königlichen Propheten Davids. Windisch und Deutsch'' („Sydom pokutnych psalmow kralowskeho profeta Dawida“; Budyšin 1627) w serbskej a němskej rěči, kotraž bě spisana w [[Lubijska narěč|Lubijskej hornjoserbskej narěči]] a płaći jako jedyn z najstaršich hornjoserbskich [[Serbske rěčne pomniki|rěčnych pomnikow]] kaž tež jako jenički serbski ćišć za čas [[Třicećilětna wójna|Třicećilětneje wójny]]. Wona je wěnowana dwanaće serbskim fararjam. W předsłowje skorži Martini, zo je přeco hišće kóždy serbski farar nuzowany, z němčiny přełožować, a zo z „tajkeje njejednotneje interpretacije“ wjele šmjatańcy nastanje. Z knižku chcyše k přewinjenju tohole njedostatka přinošować.<ref>[[Rudolf Jenč]]: ''Stawizny serbskeho pismowstwa.'' Zwjazk I, Budyšin 1954, str. 46–49.</ref>
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije