Nosaćicy: Rozdźěl mjez wersijomaj

Wjes naspomni so k prěnjemu razej w lěće 1280 jako knježe sydło ''Noztizc''<ref name="digit">{{HOV|Nostitz|Nosaćicy}}</ref> a bě swójbne sydło wažneho łužiskeho zemjanskeho rodu. W lěće 1884 měješe wjes po [[Arnošt Muka|Mukowej]] statistice 107 wobydlerjow, mjez nimi 70 Serbow (65 &nbsp;%).<ref>{{Černik|106}}</ref> [[Arnošt Černik]] zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 12,8 &nbsp;%.<ref>{{Elle1995|246|452|30|10|18}}</ref> Posledni serbski farar we wsy bě [[Korla Wyrgač]], kiž tule wot 1913 do 1956 w [[Nosačanska cyrkej|Nosačanskej wosadźe]] skutkowaše.

W Nosaćicach namakaja so hišće někotre serbske slědy, tak znajmjeńša dwaj dwurěčnaj narownaj kamjenjej na kěrchowje a w [[Nosačanska cyrkej|cyrkwi]] samej dupa z lěta 1866 ze serbskim napismom, dwurěčny dawkowy kašćik „Missionstwu / Zur Mission“ při zadnjej stronje wołtarja a serbskej chorhoji w knježej loži, jedna z napismom „Česć budź Bohu we wysokosći“. Při něhdyšej šuli we wjesnym dźělu Trušecach je serbsce napisane „Paß moje Jehnjata“.

Nosaćicy Ewangelska cyrkej 1.jpg|[[Nosačanska cyrkej|Ewangelska cyrkej w Nosaćicach]]