Bogumił Šwjela: Rozdźěl mjez wersijomaj
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
S Kategorija:Słownikar přidata (z HotCat) |
wutwar, hłownje po biografiskim słowniku |
||
Rjadka 1:
▲| wobraz = [[Dataja:Dissen_Dešno_Bogumił_Šwjela.JPG|thumb]]
'''Bogumił Šwjela''' (* [[5. septembra]] [[1873]] w [[Skjarbošć]]u † [[20. meje]] [[1948]] pola Naumburga) bě ewangelski duchowny, słownikar, rěčespytnik, publicist, dołholětny předsyda [[Maćica Serbska|Maćicy Serbskeje]] a sobuzałožer [[Domowina|Domowiny]].
== Žiwjenje ==
Narodźi so jako syn Skjarbošćanskeho kantora a serbskeho nowinarja [[Kito Šwjela|Kita Šwjele]]. Po maturje na [[Choćebuz|Choćebuskim]] gymnaziju studowaše wot 1894 do 1897 w [[Berlin]]je [[teologija|teologiju]] a [[slawistika|slawistiku]]. Po studiju najprjedy žane dźěłowe městno we Łužicy njenamaka, čehoždla dźěłaše wot 1899 do 1903 jako domjacy wučer pola pruskeho oficěra von Hohenau w [[Podstupim]]je. W lěće 1903 nastupi městno jako pomocny farar při Serbskej cyrkwi w Choćebuzu. Dla jeho prědowanja w delnjoserbskej rěči dóńdźe ke konfliktej z němskim fararjom Choćebuskeje wosady, kiž chcyše přeněmčenje města doprědka ćěrić. W lěće 1908 wopušći Šwjela město a nastupi wikarske městno we [[Wochozy|Wochozach]], po tym zo zakazachu jemu serbske prědowanje w Choćebuzu. 1913 so do delnjołužiskeho [[Dešno|Dešna]] přesydli, hdźež skutkowaše hač do nanuzowaneho wuměnka w lěće 1941 jako farar. Dla skutkowanja za serbstwo wuhnachu jeho nacionalsocialisća w tym lěće z domizny, čehoždla so k swójbje do [[Rudolstadt]]a přesydli.
W meji 1948, hdyž chcyše so skónčnje do delnjołužiskeje domizny wróćić zaja jeho w ćahu z Rudolstadta do Choćebuza w bliskosći Naumburga [[Boža ručka]], na čož zemrě.
== Skutkowanje ==
Hižo jako młodźenc so do serbskeho narodneho prócowanja zarjadowaše. Zhromadnje z [[Wylem Nowy|Wylemom Nowym]] organizowaše delnjoserbske studentstwo a załoži w lěće 1891 ''[[Zwězk serbskich pśijaśelow]]'', z kotrehož wurosće młodoserbske hibanje Delnjeje Łužicy. 1895 bě hłowny starši serbskeho studentstwa; w awgusće 1896 organizowaše [[schadźowanka|schadźowanku]] w [[Hrodźišćo (Wóspork)|Hrodźišću]].
Jako Wochožanski farar załoži k spěchowanju swojich rěčespytnych zaměrow filologiski wotrjad [[Maśica Serbska|Maśicy Serbskeje]], hdźež bě ze sekretarom. Skutkujo w Hornjej Łužicy pohłubšowaše zwiski k tamnišim serbskim prócowarjam.
Z přeswědčenja, zo móhli so serbstwo jenož w zhromadnosći wobchować, zrodźi so ideja załoženja wšoserbskeje narodneje organizacije. Hromadźe z [[Arnošt Bart|Arnoštom Bartom]] a [[Franc Kral|Francom Kralom]] iniciěruje tak załoženje třěšny zwjazk serbskich towarstwow, kotrež so dnja [[13. oktobra]] [[1912]] we [[Wojerecy|Wojerecach]] přewjedźe. Po Šwjelowym namjeće dósta nowa organizacija mjeno „[[Domowina]]“.
W delnjołužiskej domiznje staraše so wutrajnje wo wudawanje ludowych publikacijow. Tak bě z redaktorom [[Pratyja|Pratyje]] (1895–1899 a znowa 1930–37), [[Bramborski Casnik|Bramborskeho Casnika]] (1916–18) a [[Serbski Casnik|Serbskeho Casnika]] (1921–22). 1905/06 wudawaše cyrkwinski časopis [[Wosadnik (časopis)|Wosadnik]] a 1914/15 měsačnik [[Gwězda]]. Po [[prěnja swětowa wójna|prěnjej swětowej wójnje]] postara so wo znowawudawanje delnjoserbskeje literatury w rjedźe ''Serbska knigłownja'', w kotrymž wuńdźe cyłkownje 11 knihow. 1924 započa wudawać zhromadźene spisy [[Mato Kosyk|Mata Kosyka]], móžeše pak dla hospodarskeje krizy jenož tři zwjazki wozjewić. Spisa nahladnu ličbu nastawkow w nimale wšěch serbskich a wjele němskich publikaciskich organach. Nimo toho přełožowaše lyriku a prozu do delnjoserbšćiny.
Wosebje w młodych lětach wěnowaše so serbskemu rěčespytej. Spěchowany a podpěrowany wot 20 lět staršeho [[Arnošt Muka|Arnošta Muki]] staraše so wo konsolidowanje delnjoserbskeje [[syntaksa|syntaksy]] a [[prawopis]]a. K tutomu zaměrej napisa mjez druhim dwudźělnu rěčnicu ''Lehrbuch der niederwendischen Sprache. Grammatik.'' (Heidelberg 1906) a ''Übungsbuch'' (Cottbus 1911). Jeho wobšěrne mjenowědne dźěło wuńdźe po jeho smjerći jako ''Die Flurnamen des Kreises Cottbus'' (Berlin 1959). Pomhaše Arnoštej Muce při zestajenju wulkeho delnjoserbskeho słownika a pokročowaše na tutym zakładźe pozdźišo sam z přihotowanjom noweho słownika, kotryž so dla wuhnaće z Łužicy pak ženje njezrealizowa.
Po zakazu nałožowanja serbskeje rěče w zjawnosći w lěće 1937 bě Šwjela z poslednim delnjołužiskim fararjom, kiž njedźiwajcy na to hač do lěta 1941 dale serbsce prědowaše. Při renowěrowanju Dešnjanskeje cyrkwje přesadźi, zo bychu so serbske napisy při emporach wobchowali.
Wosebje za čas [[Weimarska republika|Weimarskeje republiki]] wustupowaše we wšelakich funkcijach za prawa Serbow. Tak bě prěni městopředsyda Domowiny, dołholětny sekretar a hač do jeje zakaza přez nacionalsocialistow předsyda Maśicy. Wot 1894 bě tež ze sobustawom hornjoserbskeje [[Maćica Serbska|Maćicy]] a wot 1922 čestny čłon. Po kóncu [[druha swětowa wójna|druheje swětoweje wójny]] wobdźěli so na wozrodźenju Domowinskeho skutkowanja w Delnjej Łužicy a wot 1947 bě redaktor [[Nowy Casnik|Noweho Casnika]].
== Spisy ==
* ''Dolnjoserbski pšawopis.'' Budyšyn 1903.
* ''Lehrbuch der niederwendischen Sprache. Teil 1: Grammatik.'' Heidelberg 1906; ''Teil 2: Übungsbuch''. Choćebuz 1911.▼
* ''Kurzes Lehrbuch der Oberwendischen Sprache.'' Budyšin 1913.▼
* ''Evangelska wera mjes Sslowjanami.'' Budyšin 1915.
* ''Zur Wendenfrage.'' Neu Welzow 1919.
* ''Vergleichende Grammatik der ober- und niedersorbischen Sprache.'' Budyšin 1926.▼
* ''Das Wendentum in der Niederlausitz und im Spreewald.'' Budyšin 1929.▼
* ''Serbske praeposicyje. Pó hugronach z ludowych hust hobźěłane a zestajane.'' W
* ''Deutsch-niedersorbisches Taschenwörterbuch.'' Budyšin 1953.▼
* ''Die Flurnamen des Kreise Cottbus.'' (= Deutsche Akademie der Wissenschaften zu Berlin. Veröffentlichungen des Instituts für Slawistik
* ''Běźenje a wěźenje.'' Wuběrk literarnych źěłow. Budyšin 1973.
== Literatura ==
▲*Lehrbuch der niederwendischen Sprache. Teil 1: Grammatik. Heidelberg 1906; Teil 2: Übungsbuch. Choćebuz 1911.
* ''Což slězy nas lažy w serbstwje ... / Was hinter uns liegt im Sorbischen ... Bogumił Šwjela/Gotthold Schwele (1873–1948).'' Wudałoj Załožba za serbski lud a Domizniski muzej Dešno, Choćebuz 1998.
▲*Kurzes Lehrbuch der Oberwendischen Sprache. Budyšin 1913
*
▲*Vergleichende Grammatik der ober- und niedersorbischen Sprache. Budyšin 1926
▲*Das Wendentum in der Niederlausitz und im Spreewald. Budyšin 1929
▲*Serbske praeposicyje. Pó hugronach z ludowych hust hobźěłane a zestajane. W: Časopis Maćicy Serbskeje 1933/34.
▲*Deutsch-niedersorbisches Taschenwörterbuch. Budyšin 1953.
▲*Die Flurnamen des Kreise Cottbus. (= Deutsche Akademie der Wissenschaften zu Berlin. Veröffentlichungen des Instituts für Slawistik.17). Berlin 1958.
== Žórło ==
{{Nbs|GH|Šwjela, Bogumił|556slsl.}}
== Wotkazaj ==
* [https://portal.dnb.de/opac.htm?method=simpleSearch&query=118758063 Bogumił Šwjele w katalogu Němskeje narodneje biblioteki]
* [http://www.serbski-institut.de/cms/de/374/%C5%A0wjela,-Bogumi%C5%82 Zawostajenstwo Bogumiła Šwjele w Serbskim kulturnym archiwje]
{{DEFAULTSORT:Šwjela, Bogumił}}
[[Kategorija:Serb]]▼
[[Kategorija:Muž]]
[[Kategorija:Sorabist]]▼
[[Kategorija:Rodź. 1873]]
[[Kategorija:Zemr. 1948]]
[[Kategorija:
▲[[Kategorija:Sorabist]]
[[Kategorija:Słownikar]]
[[Kategorija:Awtor]]
[[Kategorija:Literatura (19. lětstotk)]]
[[Kategorija:Literatura (20. lětstotk)]]
[[Kategorija:Nowinar]]
[[Kategorija:Maćicar]]
[[Kategorija:Čestny sobustaw Maćicy Serbskeje]]
[[Kategorija:Domowina]]
|