Michał Nawka: Rozdźěl mjez wersijomaj

'''Michał Nawka''' (* [[22. nowembra]] [[1885]] w [[Radwor]]jeju; † [[16. měrca]] [[1968]] w [[Budyšin]]je ) bě [[Serbja|serbski]] spisowaćel, wučer, narodny aktiwistprócowar, basnik, hudźbnik a rěčespytnik. Słušeše k najmarkantnišim wosobinam serbskeho narodneho a kulturneho hibanja prěnjeje połojcy 20. lětstotka.

Po sydom lětach (1891 - 1898) na Radworskej šuli chodźeše Michał Nawka do Tachantskeje šule w Budyšinje. Wot jutrow 1899 do 9. měrca 1905 wopytawopytowaše wón katolski wučerski seminar w Budyšinje. Hižo w prěnim lěće swojeho pedagogiskeho studija zastupi do towarstwa Włada a załoži hromadźe z Francom Kralom dźěćacy časopis "Zahrodka" (wot 1906 "Raj"). Z 18 lětami přistupi 1903 rěčespytnemu a beletristiskemu wotrjadej Maćicy Serbskeje.

Wot lěta 1904 dźěłaše jako wučer w Žitawje, pozdźišopotom w Hajnicach, hdźež bydleše pola pozdźišeho swaka Mikławša Andrickeho, a wot 1906 – 1908 w Zdźěri. Po tym zo bě pruwowanje wólbokmanosće we fachach němčina, psychologija, logika a kubłanske wědomosće wobstał, započa w ródnej wsy wučerić. Tam přewza w samsnym času wuměłske wjednistwo chóra „Meje“. Hač do lěta 1937 bě dirigent Radworskeho chóra.

Prěni raz w lěće 1919 a pozdźišo w lěće 1934 bu „wulkopřerady“ dla wobskorženy. Jako jednoho z prěnich wučerjow přesadźichu jeho 1937 do němskeje Kamjenicy, hdźež je mjez druhim čěskim a pólskim nućenym dźěłaćerjam za čas Druheje swětoweje wójny pomhał.

Po druhej swětowej wójnywójnje bu direktor Fichtoweje šule w Budyšinje a 1946 direktor Serbskeho wučerskeho wustawa w Radworju. 1949 powołachu jeho jako prěnjeho lektora serbšćiny na Lipšćansku uniwersitu. Wot lěta 1950 do 1960 redigowaše Katolski posoł.

W lěće 1962 počesći so z bamžowskim rjadom „Pro Ecclesia et Pontifice“. Štyri lětlěta pozdźišo spožči so jemu myto Ćišinskeho I. rjadownje.

Michał Nawka je załožer serbskeho kritisko-realistiskeho powědančka. Basnił je wón w tradiciji Zejlerja a Radyserba Wjele wosebje hrónčka a spěwy za dźěći. Dohromady je daloko přez poł tysaca basnjow, wobdźěłanjow a přełožkow ludowych spěwnych tekstow a kěrlušow napisał. Z jeho pjera pochadźejapochadźa 78 serbskich kěrlušow.

Dalše wuznamne polo jeho dźěławosće bě pozběhnjenje serbskeje rěčneje kultury. Wón zestajazestaji čitanki, spisa wučbnicy, rěčespytne dźěła a rěčekritiske přewodniki.

== Knižne wozjewjenja: ==