Łužičenjo: Rozdźěl mjez wersijomaj

'''Łužičenjo''' (delnjoserbsce: ''Łužycanarje'' (stare ''Łužycany''), [[Łaćonšćina|łaćonsce]] ''Lusitzi'' abo ''Lusici'') běchu zapadnosłowjanski kmjen w [[Delnja Łužica|Delnjej Łužicy]].

 

 

Prěni raz bu woni pod mjenom ''Lusitzi'' w ''Bayerskim geografje'' zesrjedź 9. lětstotka přispomnjene. Wokoło lěta 870/880, najpózdnišo 890, je po nowych dendrochronologiskich přepytowanjach w regionje Delnjej Łužicy twarjenje hrodow započało. Jich najwjacory wjeršk je tuta wuwiće wokoło lěta 920 docpěłe. Wono bě bjezdwěla reakcija na přiběrace wohroženje přez wuchodnofrankowske mócnarstwo, kotrež potom je w znatej wójnskej wuprawje krala Heinrich I z lětow 928/29 přećiwo Heveller, Daleminzier a Čecham a w lětu 932 přećiwo Łužičanam w Łužicy wjercholiło. Słowjanska elita bu přez markhrabje Gero w druhej połojcu 10. lětstotka do dalokeje měry wotstronjena. Mjezy lětomaj 1002 a 1031 Delnja Łužica bě kaž tež Hornja Łužica wokoło Budyšina (něhdyši kmjenowy region Milčanow) pod pólskej wjeršnosću.