Matej Dołhi: Rozdźěl mjez wersijomaj

'''Matej Dołhi''' ({{wrěči|de}} ''Matthäus Lange''; * [[24. meje]] [[1704]] w [[Dobrošecy|Dobrošecach]], † [[2. nowembra]] [[1786]] w [[Mały Wjelkow|Małym Wjelkowje]]) bě [[Serbja|serbski]] prócowar za [[Ochranowska bratrowska wosada|Ochranowsku bratrowsku wosadu]].

 

Dołhi bě burskeho pochada a wopytowaše šulu w [[Malešecy|Malešecach]]. Po tym běše wotročk w Dobrošecach a na [[Židow]]je. Pod wliwom [[Jan Pjech|Jana Pjecha]] a [[Johann Gottfried Kühn|Johanna Gottfrieda Kühna]] sta so z přiwisnikom Ochranowskich pietistow. Namołwjeny wot [[Friedrich Caspar von Gersdorf|Friedricha Caspara von Gersdorfa]] chodźeše po serbskich wjeskach a wukładowaše „pozbudźenym bratram“ bibliju. W lěće 1740 kupi spadnjene kubło w [[Ćemjercy|Ćemjercach]] a 1744 powoła hrabja von Gersdorf jeho za dohladowarja na swoje kubło w [[Ćichońca|Ćichońcy]], kotrež wuwi so na srjedźišćo Ochranowskeje diaspory w serbskej [[Hornja Łužica|Hornjej Łužicy]]. Dołhi předa Ćemjerčanske kubło, kupi 1746/47 ryćerkubło w Małym Wjelkowje a załoži tam 1751, jako dyrbjachu bratřa po nastupje jim njepřichileneho noweho knjeza Ćichońcu wopušćić, Małowjelkowsku bratrowsku wosadu, tak mjenowanu „Małowjelkowsku koloniju“. Hrabja [[Nikolaus Ludwig von Zinzendorf]] pomjenowa nowu wosadu „Serbsku [[Niska|Nisku]]“ a garantowaše jej prawo na swójske narodne wuwiće. 1757/58 natwarichu swójsku modlernju, zo njebychu hižo dyrbjeli do 40 kilometrow zdaleneho [[Ochranow]]a jězdźić. W slědowacych lětdźesatkach natwarichu Ochranowčenjo wosrjedź serbskich wjeskow nowu koloniju, kotraž sta so tež z wažnym centrumom serbskeho pismowstwa.<ref>Lubina Malinkowa: ''[https://www.rozhlad.de/index.php/hsb/kultura/item/5295-ma-y-wjelkow-centrum-serbskeho-pismowstwa-we-18-l-tstotku Mały Wjelkow – centrum serbskeho pismowstwa we 18. lětstotku.]'' W [[Rozhlad|Rozhledźe]] 1 (2019), str. 14–19.</ref>

 

 

== Literatura ==