Sorabija: Rozdźěl mjez wersijomaj

Hač do spočatka 19. lětstotka so prědarske towarstwo z měnjatej angažowanosću dale wjedźeše a wuwi čiłe wědomostne dźěło. Pod wjednistwom profesora Carusa bu towarstwo w lěće 1807 rozšěrjene, štož wuskutkowaše so njesměrnje na přichod: Sprěnja poskići so němskim studentam, kotřiž běchu hač dotal jenož wurjadni sobustawojo, móžnosć, so z połnohódnimi sobustawami stać. Zdruha přemjenowa Carus "Wendische Predigergesellschaft" - prawdźepodobnje pod wliwom Zhorjelskeje [[Hornjołužiska towaršnosć wědomosćow|Hornjołužiskeje towaršnosće wědomosćow]] – do "Lausitzer Predigergesellschaft" a da střeća dweju staršeju (seniorow) wolić: jednoho za serbske, tamneho za němske naležnosće. To bu trěbne, dokelž njepřińdźe wjac telko serbskich studentow do Lipska, kaž hišće před lětami; w lěće 1809 na přikład njebě něhdźe dwě njedźeli <ref>21.03.1809 wopušći Pětr Kral z Prěčec Lipsk a z tym Prědarske towarstwo ale hižo po Jutrach 1809, t.r. po 03.04.1809, zastupištaj Kito Fryco Stempel a Lehmann z Korzymja prědarskemu towarstwu. Hlej: '''Jentsch''', Carl August (1867/1): Geschichte der Lausitzer Predigergesellschaft zu Leipzig und Verzeichniss aller  ihrer Mitglieder vom Jahre 1716-1806. Zu dem, im Monate Juli 1867 in Leipzig festlich zu begehenden 150jährigen Jubelfeste ihrer Stiftung, im Auftrage der Gesellschaft nach den Acten und andern Nachrichten zusammengestellt und herausgegeben von Carl August Jentsch, Pfarrer in Pohla und Ehrenmitglied der Gesellschaft. Budissin 1867. In Commission bei Schmaler & Pech.</ref>ani jedyn Serb sobustaw towarstwa.