Jurij Wićaz: Rozdźěl mjez wersijomaj

Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
SKeine Bearbeitungszusammenfassung
 
Rjadka 8:
Dla wójnskich wobstejnosćow wopušći w lěće [[1941]] Europu, zo by w [[Bliski wuchod|Bliskim wuchodźe]] dale jako korespondent za ČTK dźěłał. W [[Jeruzalem]]je wudawaše sobu čěskorěčny tydźenik ''Naše osvobození'' („Naše wuswobodźenje“). Tež po kóncu [[Druha swětowa wójna|Druheje swětoweje wójny]] wostanje wukraj jeho skutkowanišćo, tak bě wot 1946 hač do spočatka połstatych lět z korespondentom ČTK w [[Paris]]u, [[London]]je, [[Moskwa|Moskwje]] a při sydle [[Zjednoćene narody|Zjednoćenych narodow]] w [[New York]]u. W přestawkach mjez wukrajnymi zasadźenjemi dźěłaše w nutřkoredakciskej słužbje ČTK w Praze. Na konferencomaj wonkownych ministrow lěta 1947 w Londonje a Moskwje so za serbske zajimy zasadźi. Wo swojich dožiwjenjach rozprawješe w zwjazkomaj pod titlom ''Z Kamjenskim nosom''. Třeći zwjazk zwosta njedokónčeny.
 
Jurij Wićaz bydleše hač do swojeje smjerće w twarjenju Serbskeho seminara na Małej stronje. Tam zemrě dnja 22. januara 1974 a bu wna PrazePraskim Olšanskim pohrjebnišću pochowany. Při rowje porěči jeho přećel Jan Cyž.
 
== Skutkowanje ==
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije