Jan Laras: Rozdźěl mjez wersijomaj

Narodźi so jako syn Lejnjanskeho žiwnosćerja a bě wot 1861 hač do 1870 chowanc [[Serbski seminar|Serbskeho seminara]] w [[Praha|Praze]], hdźež wopytowaše hač do lěta 1867 němskorěčny Małostronski gymnazij. Wot 1867 do 1870 studowaše teologiju a filozofiju. Přestawši studować sta so přez posrědkowanje přiwuznych z domjacym wučerjom pola hrabje Larischa w Prostřednej Suchej a pozdźišo w Karvínje a [[TěšínĆěšin]]je w čěskej Šleskej. Tam załoži w lěće 1889 hólči pensionat a žiwješe so jako priwatny wučer. Za čas [[Prěnja swětowa wójna|Prěnjeje swětoweje wójny]] přesydli so k dźowce do Jablunkova.

Laras bě sobustaw Praskeho serbskeho towarstwa [[Serbowka|Serbowki]] a wot 1868 do 1870 jeho starši. Do ''[[Kwětki|Kwětkow]]'' podawaše basnje a nastawki. Přełoži z [[hebrejšćina|hebrejšćiny]] ''Psalmy'', kotrež wuńdźechu 1872 w [[Budyšin]]je. Jako wučer w TěšinjeĆěšinje wuda pedagogisku přiručku ''Der Hofmeister'' (Teschen 1876) a didaktiske powědančko ''Vater Niklas'' (1907), kotrež wuńdźe 1911 w serbskim přełožku jako ''Šibakec nan''. W reportaži ''Kamjenjo-wuhlowe podkopki pod Karpatami'' (''[[Łužica (časopis)|Łužica]]'' 1883) zaběraše so ze socialnej problematiku podkarpatskeje industrijoweje krajiny.

W TěšinjeĆěšinje skutkowaše nimo toho jako spěwar a dirigent we wuměłskich towarstwach Čechow a Polakow. Krótko do swojeje smjerće wotkaza [[Maćica Serbska|Maćicy Serbskej]], kotrejež čłon bě hižo wot 1864, wulki dźěl swojeho zamóženja.