Hłowna sudetska šćežka: Rozdźěl mjez wersijomaj

Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Górołaz (diskusija | přinoški)
nowa strona: thumb|right|Woznamjenjenje šćežki '''Hłowna sudetska šćežka Mieczysława Orłowicza''' (pol. ''Główny Szlak Sudecki i…
(Žadyn rozdźěl)

Wersija wot 19. septembra 2017, 19:12

Hłowna sudetska šćežka Mieczysława Orłowicza (pol. Główny Szlak Sudecki imienia Mieczysława Orłowicza, "GSS") je z čerwjenej barwu woznamjenjena pěša hórska šćežka, kotraž ze Świeradowa-Zdroju do Prudnika přez najbóle zajimawe dźěle Sudetow wjedźe.

Woznamjenjenje šćežki

Stawizny

Ideja šćežki so na zetkanju Sudetskeje komisije Pólskeho tatranskeho towarstwa zjewi, kótrež so 24. oktobra 1947 wotměše. Lěto pózdźej so dźěła při woznamjenjenju šćežki započeše. Z přiležnosću jubileja 100 lět turizma w Pólskej w 1973, Komisija hórskeho turizma Hłowneho zarjadnistwa PTTK daše Hłownej sudetskej šćežce mjeno Mieczysława Orłowicza w připóznaću jeho přinoška za turizm a domiznowědu.

Přeběh

 
Hłowna sudetska šćežka na mapje horin

W běhu wjelu lět přeběh šćežki so změniše. Nětk so započina w Świeradowje-Zdroju, wjedźe přez Izerske hory (Wysoka Kopa, 1126 m)l Wysoki Kamień, 1058 m) do Szklarskeje Poręby, potom přez Kyrkonoše (Wodopad Kamieńczyka, Wielki Szyszak - 1509 m, Přechod pod Sněžku - 1398 m) do Karpacza; dalše etapy su horiny Rudawy Janowickie (Skalnik, 945 m) do Krzeszowa, Kamjentne a Čorne hory do Jedliny-Zdroju, Sowje hory (Wielka Sowa, 1015 m), Slěborny přechod dźělacy ju wot Bardzkich hor. Dale přez Wambierzyce, šćežka wjedźe w Taflojte hory a do bliskich sudetskich kupjelow: Kudowa-Zdrój, Duszniki-Zdrój; dale Orlicke a Bystrzycke hory, wodopad Wilczki, Masiw Śnieżnika, hory Krowiarki, Londek-Zdrój, Złote hory do Paczkowa (hdźe so w běhu wjelu lět na dwórnišću kónčiše) a dale přez Kałków, Głuchołazy, Opawske hory do Prudnika[1]. Šćežka wobchadźa někotre wažne sudetske dypki, inkluziwnje wjerški Śnieżka a Śnieżnik.

Dołhosć šćežki je něhdźe 440 kilometrow, a čas přechoda je 104 hodźiny[2].

  • Wyše wobspomnjete mjena su přełožk pólšćiny. Niže su originalne wersije někotrych z nich:

Izerske hory – pol. Góry Izerskie, čes. Jizerské hory, Kyrkonoše – pol. Karkonosze, čes. Krkonoše, Přechod pod Sněžku – Przełęcz pod Śnieżką, Kamjentne góry – pol. Góry Kamienne, čes. Meziměstská vrchovina, Čorne hory – Góry Czarne, Sowje hory – Góry Sowie, Slěborny přechod – Przełęcz Srebrna, Bardzke hory – Góry Bardzkie, Taflojte hory – pol. Góry Stołowe, čes. Stolové hory, Orlicke hory – pol. Góry Orlickie, čes. Orlické hory, Bystrzycke hory – pol. Góry Bystrzyckie, čes. Bystřické hory, Masiw Śnieżnika – pol. Masyw Śnieżnika, čes. Králický Sněžník, Złote hory – pol. Góry Złote, čes. Rychlebské hory, Opawske hory – pol. Góry Opawskie, čes. Zlatohorská vrchovina

Pěši turizm

Šćežka je přez cyłe lěto k dispoziciji, wšak móža někotre z jeje dźělow w zymje dla strachu lawinow (Kyrkonoše) respektiwnje strašnych bahnow (Taflojte hory) zawrjene być. Je wjele hórskich chat w rjadowanju PTTK (Pólskeho turistiskeho towarstwa). Pólske hórske chaty su winowate kóždeho, štóž žadne druhe městno před słónčka chowanjem nańć njemóže abo w padźe nuzy, hačkuliž w skromnych wobstejnosćach zaměstnić.[3]

Galerija

Hórske chaty

  • Schronisko (hórska chata) PTTK Na Stogu Izerskim
  • Schronisko Wysoki Kamień
  • Schronisko „Kamieńczyk”
  • Schronisko PTTK Na Hali Szrenickiej
  • Schronisko Szrenica
  • Schronisko PTTK „Pod Łabskim Szczytem”
  • Schronisko PTTK „Odrodzenie”
  • Schronisko „Dom Śląski”
  • Schronisko PTTK „Samotnia”
  • Schronisko PTTK „Strzecha Akademicka”
  • Schronisko PTTK „Nad Łomniczką”
  • Schronisko PTTK „Andrzejówka”
  • Schronisko PTTK „Zygmuntówka”
  • Schronisko „Orzeł”
  • Schronisko „Sowa”
  • Schronisko PTTK „Pasterka”
  • Schronisko PTTK „Na Szczelińcu”
  • Schronisko PTTK „Pod Muflonem”
  • Schronisko PTTK „Orlica”
  • Schronisko PTTK „Jagodna”
  • Schronisko „Na Iglicznej”
  • Schronisko PTTK „Na Śnieżniku”
  • Schronisko PTTK „Pod Kopą Biskupią”

Žórła

  1. Warunki przyznania odznaki Główne Szlaki Górskie Polski
  2. Warunki przyznania odznaki Główne Szlaki Górskie Polski
  3. Regulamin schroniska PTTK

Naźěłaj tež

Wotkazy

Bibliografija

  • Z. Garbaczewski: Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza, Waršawa 1985
  • R. Szewczyk: Szlakiem sudeckim, Waršawa 2010
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije