Jurij Chěžka: Rozdźěl mjez wersijomaj

'''Jurij Chěžka''' (pseudonymaj ''Hórčanski, Ludomil''; němsce ''Georg Keschka''; * [[22. julija]] [[1917]] w [[Hórki|Hórkach]], † w oktobrje [[1944]] w [[Juhosłowjanska|Juhosłowjanskej]]) bě prěni zastupjer moderneje poezije dwaceteho lětstotka w serbskej literaturje.

Jurij Chěžka narodźi so 22. julija 1917 w Hórkach jako třeće ze šěsć dźěći do swójby skałarja a twarca studnjow Mikławša Chěžki (1868–1931). Jeho mać Hana, rodźena Delenkec (1887–1984), pochadźeše z [[Haslow|Haslowa]] a bě znata jeje njewšědneho powědarskeho talenta dla. W knižce [[Pawoł Nedo|Pawoła Neda]] „Wopyt pola bajkarki“ ([[Budyšin]] [[1957]]) bu jej pomnik w ludowědnej literaturje stajeny.

Po wobsadźenju Čěskosłowakskeje dnja 15. měrca [[1939]] zaja [[Gestapo]] Chěžku a přewjeze jeho do přepytowanskeje jatby do [[Drježdźany|Drježdźan]]. Wobhladniwje pak bě z časom wšón pisomny material schował a tuž jeho po měsacu zaso pušćichu, zo bychu jeho štyri njedźele na to do wójska sćahnyli. Z jeho štyrilětneho wójnskeho časa w [[Francoska|Francoskej]], [[Bołharska|Bołharskej]], [[Grjekska|Grjekskej]] a [[Juhosłowjanska|Juhosłowjanskej]] su so zachowali někotre listy z fronty, kotrež je Mikławšej Krječmarjej do Prahi napisał. Mjez 13. a 17. oktobrom 1944 dezertowaše z Wehrmachty w bliskosći juhosłowjanskich městow [[Kraljevo]], [[Kruševac]] a [[Kragujevac]] a na njeznate wašnje zahiny.