Korla Awgust Kocor narodźi so jako syn chěžkarja 3. decembra 1822 w Zahorju. Po zakónčenju ludoweje šule w [[Budestecy|Budestecach]], wopyta Kocor 1836 do 1838 wučersku preparandu na [[Židow]]je. W lěće 1838 zastupi Kocor do Krajnostawskeho wučerskeho seminara w [[Budyšin]]je, zo by so na wučerja wukubłał. Po tym zo skutkowaše mjez 1842 a 1844 najprjedy jako wikar, běše wot 1844 do 1852 wučer w [[Stróža (Malešecy)|Stróži]]. Wot 1852 do wuměnka w lěće 1888 běše Kocor prěni wučer, kantor a organist w Ketlicach.
HromadźeZhromadnje z [[Jan Arnošt Smoler|Janom Arnoštom Smolerjom]] a serbskim basnikom [[Handrij Zejler|Handrijom Zejlerjom]], z kotrymž so w nazymje 1844 prěni raz zetka, załoži Kocor serbske spěwanske swjedźenje. Prěni chórowy koncert wotmě so 17. oktobra 1845 w „Třělerni” Budyšinje. Za swjedźeń skomponowa Kocor, předewšěm na teksty Zejlerja, 18 titulow kaž na přikład ''[[Rjana Łužica|Na serbsku Łužicu]]'' (dźensniša narodna hymna) a ''Serbska meja''. Přez wulki wuspěch přińdźe k intensiwnym zhromadnym dźěle mjez Kocorom a Zejlerjom a slědowace spěwne swjedźenje wuwichu so k popularnym a markantnym podawkam w [[Hornja Łužica|Hornjej Łužicy]].<ref>Detlef Kobjela: ''Sorbische Musikkultur.'' W: Madlena Norberg, Peter Kosta (wud.): ''Sammelband zur sorbischen/wendischen Kultur und Identität.'' (= ''Podstupimske pśinoski k Sorabistice.'' Čo. 8). Universitätsverlag, Podstupim 2008, ISBN 978-3-940793-35-5, str. 74 ([http://opus.kobv.de/ubp/volltexte/2008/1848/pdf/pbs08.pdf online]).</ref> Cyłkownje dźewjeć spěwnych swjedźenjow wotměchu so hač do 1851 tež we [[Wojerecy|Wojerecach]], [[Smječkecy|Marijinych kupjelach]] a [[Lubij|Lubiju]]. Wosebje za swoju twórbu ''Počasy'' po štyri episkich basnjach Zejlerja je wón w hudźbnych stawiznach připóznaty.
