Jakub Jan Józef Wóski z Baerenstamma: Rozdźěl mjez wersijomaj

Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Mikławš (diskusija | přinoški)
SKeine Bearbeitungszusammenfassung
Rjadka 5:
Jakub Wóski narodźi so do serbskeje swójby zamóžiteho, katolskeho bura Jurja Wóskeho w Chrósćicach. Wón wopyta wjesnu šulu w Chrósćicach a šulu tachantskeho kapitla w Budyšinje. Wóski wukubła so wot 1707 do 1714 na gymnaziju w [[Chomutov]]je a studowaše po tym teologiju na uniwersiće w [[Praha|Praze]], hdźež běše chowanc [[Serbski seminar|Serbskeho seminara]]. Dnja 25. julija 1718 bu wón w Praze k měšnikej swjećeny. Po tym skutkowaše najprjedy jako kapłan a domjacy wučer w [[Čěska|Čěskej]]. Tehdyši dekan Budyšina [[Jan Józef Ignac Freišlag ze Šmidentala|Jan Freišlag ze Šmidentala]] wotwoła Wóskeho 1724<!-->6. oktobra<--> zaso do wótčiny, hdźež sta so z wikarom w Budyšinje a 1725 z druhim kapłanom w Chrósćicach. Tam měješe po [[Měrćin Norbert Šimon z Willenberga|Šimonowej]] załožbje zastaranje [[Róžant]]a. Po tym, zo zemrě 1726 farar w Pfaffendorfje so Wóski tam powoła. W lěće 1730 přesadźi so Wóski do [[Lubań|Lubanja]], hdźež běše prěni wicepropst a spowědnik knježnow. W lěće 1734<!-->24. januara<--> wuzwoli so Wóski na čestneho kanonika Budyskeho tachantstwa,<!-->wot 1733 kanonik<--> skutkuje pak hišće w Lubanju. Hakle 1738 wróći so jako šolastikus<!-->wot 3. meje 1738<--> do Budyšina, hdźež běše potom tež pokładnik tachantstwa a kantor<!-->wot 1739<-->.
 
Dnja 4. apryla 1743 wuzwolichu jeho kapitularojo na doporučenje [[Bjedrich Awgust III.|Bjedricha Awgusta III.]] (1696–1763) jako naslědnika zemrěteho Jana Freišlaga ze Šmidentala na dekana Budyskeho tachanstwa swj. Pětra. Kejžor Swjateho romskeho mócnarstwa němskeho naroda [[Korla VII.]] pozběhny Jakuba Wóskeho 1744 z přimjenom „de Baerenstamm“ do zemjanstwa. Na nastork WóskijaWóskeho, kotryž měješe z Bjedrichom Awgustom III. tež spěchowarja, spožči jemu bamž [[Benedikt XIV.]] dwě lěće pozdźišo pontifikalije, tak zo smědźeše nětko infulu nosyć a firmowanja abo měšnisku swjećiznu wudźělić. Tute prawo zwosta tež wšitkim naslědnikam Budyskeho tachantstwa.
 
W zwisku z natwarom [[Drježdźanska Dwórska cyrkej|Drježdźanskeje Dwórskeje cyrkwje]] swjeći Wóski 1751 pobóčnej wołtarjej a měješe prěnju božu mšu w cyrkwi. Wóski bu na titularneho biskopa Pergamuma pomjenowany, štož poćahuje so na zhubjene biskopstwo antikskeho města [[Pergamon]] w tehdyšej cyrkwinskej prowincy [[Efez]]u a wuswjeći so 19. meje 1753<ref name="catholic-hierarchy.org" /> w Praze na biskopa.<ref group="A">Handrij Dučman poda w žiwjenskim wobrysu Wóskeho 24. junija 1752 jako datum biskopskeje swjećizny pola wóršulkow w Praze.</ref> Wóskeho zaja [[3. decembra]] [[1771]] boža ručka w Budyšinje.<ref>''Genealogische Nachrichchten.'' W: ''Lausitzisches Magazin, oder Sammlung verschiedener Abhandlungen und Nachrichten zum Behuf der Natur-, Kunst-, Welt- und Vaterlandsgeschichte, der Sitten, und der schönen Wissenschaften.'' Fickelscherer, Görlitz 1771, str. 382. {{ref-de}}</ref>
 
==Skutkowanje w Serbach==
Wóski wutwari, zdźěla tež z pomocu katolskeje kurwjerchowskeje swójby, dušepastyrstwo w Budyskim dekanaće a spěchuje intensiwnje česćownosć k swj. Benej. W lětach 1768 do 1772 natwari ze swojeho zamóženja farsku cyrkej we [[Cyrkej swjateho Bena|Wotrow]]je, kotraž so swj. Benej wuswjeći. Nimo toho da Wóski cyrkwje w [[Šěrachow]]je, [[NjebjelčicyCyrkej swjateho Měrćina|Njebjelčicach]], [[Cyrkej swjateju Symana a Judy Tadeja|Chrósćicach]], [[Radwor]]ju a [[RalbicyCyrkej swjateje Katyrny|Ralbicach]], kotrehož wosadu 1754 tež załoži, natwarić abo přetwarić.
 
Wóski poda tež někotre nabožne spisy w serbskej rěči.
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije