Němsko-Serbske ludowe dźiwadło: Rozdźěl mjez wersijomaj
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
SKeine Bearbeitungszusammenfassung |
SKeine Bearbeitungszusammenfassung |
||
Rjadka 13:
===Spočatki serbskeho dźiwadło===
Z činohru „Rohowin Štyrirohač” wotmě so [[2. oktobra]] [[1862]] prěnje serbske dźiwadłowe předstajenje w Budyskim hosćencu ''K złotej krónje''.<ref>Jan
Jako wuskutk serbskeho zakonja z lěta 1948 je so w oktobrje 1948<ref>Dietrich Scholze: ''Budyšin jako centrum kultury a zjawneho žiwjenja Serbow.'' W: ''Lětopis.'' Zwjazk 49 (2002), čo. 1, str. 14. {{ref-hsb}}</ref> prěnje serbske powołanske dźiwadło, ''Serbske ludowe dźiwadło'' (Sldź) załožiło. Institucija, kotraž běše zdobom prěnje serbske wuznamne kulturne zarjadnišćo po wójnje, załoži so na iniciatiwu dźiwadźelnika [[Jan Krawc|Jana Krawca]]. Tute pućowanske dźiwadło měješe w Budyšinje pak jenož twar za zwučowanja a zarjadnišćo – swoje wustupy hraješe wosebje w hosćencach na serbskich wjeskach. Ze spožčenjom statusa statneho dźiwadła w lěće 1952, móžeše sebi dźiwadło tež serbski wuměłski dorost same wukubłać. W lěće 1956 wuznamjeni so Serbske ludowe dźiwadło z [[Myto Ćišinskeho|Mytom Ćišinskeho]]. Serbskemu ludowemu dźiwadłu so spočatk lěta 1961 dwurěčne klankowe dźiwadło jako nowa šparta přidruži. Tute wuńdźe z priwatneho dźiwadła Berta Ryćerjec swójby, kotrež hižo wot 1946 w [[Hornja Łužica|Hornjej]] a [[Delnja Łužica|Delnjej Łužicy]] hraješe.<ref>Michael Lorenz: ''Sieben Geschichten über Theater in Bautzen.'' W: ''Von Budissin nach Bautzen.'' Nakładnistwo Lusatia, Budyšin 2002, str. 267. {{ref-de}}</ref>
|