Herta Wićazec: Rozdźěl mjez wersijomaj
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
|||
Rjadka 22:
Herta wićazec je k generaci ewangelskeho lětnika štyrcetich lětow wosomnaćeho lětstotka přisłušała. Bohužel su jenož třiceći basnjow wot jeje zwostali, tohodla wóna njeměła wulki wuznam. Wobsah jeje basnjow je lubosći k přirodźe a mystika, ale tež jeje dźeło je „miły šlewjer, kotry wosłabi barby radosći“, je to předčuće wosebiteje bolosći. Hakle [[Róža Domašcyna]] a Christian Prunitsch su ju a jeje dźěło znowa hódnoćili - po nimi wóna je předchadnjarka subjektiwiskeje lyriki była. [[Róža Domašcyna|Domašcyna]] je tři fazy jeje dźeła wopisała: mjez l. 1848 – 1850, mjez l. 1850 – 1854 a mjez l. 1856 – 1858. Spočatk jeje dźeło je to „Njezamponička“, - je prjeni prozowy baseń wot jej, kotry je w serbskich nowinach wozjewiły w lěće 1848, dopomni idylu němskeje literatury teho času.<br />
<br />
'''prjena faza''' (1848 - 1850): wóna je na zjawne přiszła a je jeje dźeła we wšelakich nowinach publikowała. Temy su lubosć a ćerpjenja jeje dušy. <br />
<br />
'''druha faza''' (1850 - 1854): wóna njeje ničo publikowała, to bě čas metafiyizskeje refleksiji wo nabožinje a přihotowanja aktiwneje fazy jeje basnistwa z křesćanskimi wobsahami. <br />
<br />
'''třeća
<br />
|