Dźamilja: Rozdźěl mjez wersijomaj

[[Dataja:Stamps of Kyrgyzstan, 2009-577.jpg|thumb|Kirgiziska listowa znamka: "Dźamilja"„Dźamilja”]]

'''Dźamilja''' (rusce Джамиля, [[Kirgišćina|kirgisce]] Жамийла) wot [[Čingiz Ajtmatow|Čingiza Ajtmatowa]] je lubosćinska nowela nastała [[1958]]. Originalna rěć knihi je kirgizisce, hewak je wona hač dotal tež we wjele tamnych rěčow wušła. W němskej rěči wuda so tuta kniha [[1960]] w nakładnistwje ''Kultur und Fortschritt'' ([[NDR]]) pod tytulom ''Djamila'', w serbskej rěči [[1973]] w [[LND]] pod tytulom ''Džamilja''.

15 lětny hólc Sejit (Сейит) powěda lubosćinsku stawiznu swojej swakownej Dźamilja:<br />

Zahe hižo je dyrbjała so ženić, z mužom kotrehož poprawom njelubi, Sadyk (Садык). W [[Druha swětowa wójna|druhej swětowej wójnje]] dyrbješe wón sobu na frontu (pod nawodom ruskich), a dołho Dźamilja jeho njewidźeše, skoro sej mysleše je mortwu. Wona zeznaje Danijar (Данияр) při wšědnych žitowych transportach k dwórnišću. Wón je zdźěla inwalidny, dokelž bu při fronće ćežko zranjeny, a wobchada z ludnosću jenož zrědka. Wón je spłóšiwy a tež jara zasonjeny, a bu tež wot wjesnjenjow wotwlakowany. Jedneho dnja započa při transporće spěw spěwać, a Dźamilja spózna, zo w Danijaru wěste kwality tćeja. Wón spěwa wo ludnosć, krajinu a žiwjenje. Tež Sejit jeho wobdźiwa. Poprawom je hač do toho spytał, Dźamilju wot mužow dla Sadyka izolować, jako so pak Dźamilja a Danijar zalubowaštej, jich wosta. Tež wón na wěste wašnje Dźamilju lubuje. Sadyk wróći so z wójny, a situacija eskalěruje. Dźamilja njeje ženje za njeho prawu lubosć zaćuwała. Mjez nimaj běše poprawom přeco wšo jara "zymne"„zymne”. Jako to spóznaje, wona z Danijarom wjesku wopusći, a tak staru tradiciju łama, zo by móhła z Danijarom wjesoła a zbožowna być.