Józef (patriarch): Rozdźěl mjez wersijomaj

 

 

 

Hdyž bě Józef sydomnaće lět, paseše wón se swojimi bratrami wowcy.Israel(Jakub) lubowaše Józefa bóle hač wšěch swojich synow, dokelž bě so jemu jako staremu narodźił. Tohodla da jemu dołhu suknju z rukawomaj wudźełać.Jako jeho bratřa widźachu, zo jeho nan bóle lubuje hač wšěch swojich druhich synow, hidźachu jeho a njezamóchu žane přećelne słowo z nim rěčeć. Jónu měješe Józef són a wón powědaše jón swojim bratram.Hlejće běchmy na polu a wjazamy snopy. A tu mój snop stany a wosta stejo. Waše snopy pak zestupachu so dokoławokoło a pokłonichu so mojemu snopej. Tu prajichu jemu bratřa: Chceš ty snano samo nad nami kral być a nam knježić? A woni hišće bóle hidźachu jeho sona a jeho rěčow dla. Bratřa předadźa Józefa. Józef so dóstanje do Egyptowskej.Hdyž běchu Józefa do Egyptowskeje přiwjedli, kupi sej jeho Potifar.Sta so, zo złoži žona jeho knjeza wóčko na Józefa. Wón pak so spjećowaše. Knjezowa žona rjekny: Hebrejski njewólnik, kotrehož sy nam do domu přiwjedł,přindźe ke mni, zo by ze mnu swoje lózystwo činił. Jako jeho knjez słowa swojeje žony wysłyša, kotrež jemu wona rěčeše: Tak je ze mnu njewólnik jednał! rozhněwa so wón. Knjez da Józefa wupřimać a do jastwa ćisnyć, hdźež přebywachu kralowi jeći. Něšto časa po tym sta so, zo so pinčnik a pjekar egyptowskeho krala přećiwo swojemu knjezej egyptowskemu kralej přeńdźeštaj. Farao rozhněwa so na wobeju komornikow, na wyšeho naliwarja a wyšeho pjekarja, a da jeju do jastwa ćisnyć, do domu nawody ćělneje straže, na městno, hdźež tež Józef jaty sedźeše. Nětko měještaj wobaj samsnu nóc són. Józef rjekny naliwarjej: Farao sadźi će do twojeho zastojnstwa. Józef rjekny pjekarjej: Po třoch dnjach pozběhnje farao twoju hłowu. Potom farao ma sonaj. Józef wujasni sonaj a bě powyšeny.Józef so zetka ze swojimi bratrami. Józef swojich bratrow spózna, njespóznachu jeho woni. Po dlějšim času da so spóznać a wodawa swojim bratram.