Jurij Łusčanski: Rozdźěl mjez wersijomaj

Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Freddyfresh (diskusija | přinoški)
SKeine Bearbeitungszusammenfassung
Alojs (diskusija | přinoški)
artikl rozšěrił
Rjadka 8:
| městno zemrěća= [[Budyšin]]
}}
'''Jurij Łusčanski''' (''Georg Wuschanski'') narodźi so 8. nowembra 1839 we [[Wotrow]]je jako syn bura a bě posledni [[Serbja|serbski]] biskop.
 
'''Jurij Łušćanski''' (* 8. nowembra 1839 we [[Wotrow]]je; † 29. decembra 1905 w [[Budyšin]]je) bě dekan Budyskeho tachantstwa a administrator wobeju katolskeju wobwodow jurisdikcije w [[Sakska|Sakskej]] a posledni serbski biskop.
Po swojich filizofiskich a teologiskich studijach w [[Praha|Praze]] a [[Köln]]je skutkowaše jako kapłan w Ralbicach a bu [[1894]] prezes [[Serbski seminar|Serbskeho seminara]] w Praze. [[1893]] spisa wón w [[Němčina|němskej]] a [[Serbšćina|serbskej]] rěči "''Stawizny Serbskeho seminara w Praze''". Wot [[1895]] do [[1905]] bě Łusčanski předsyda [[Maćica Serbska|Maćicy Serbskeje]]. Po tym sta so z čestnym sobustawom. Wot [[1872]] do [[1877]] redigowaše wón serbski časopis [[Katolski Posoł]]. Zhromadnje z [[Michał Hórnik|Michałom Hórnikom]] přełoži wón [[Nowy testament]] znowa. [[1904]] bu Łusčanski k biskopej swjećeny. Bohužel možeše tute zastojnstwo jenož jedne lěto wukonjeć. 29. decembra [[1905]] zemrě wón w Budyšinje.
 
==Žiwjenje==
Wotrowska fara wobsedźi wobraz Łusčanskeho, molowany wot [[Ernst Oskar Simonson-Castelli|Ernsta Simonson-Castella]].
 
Jurij Łušćanski wopytowaše šulu w Budyšinje a w [[Praha|Praze]] a bě chowanc [[Serbski seminar|Serbskeho seminara]]. Spočatnje w Praze a pozdźišo w [[Köln]]je absolwowaše swój studij teologije. 1866 bu we Wrocławje na měšnika wuswjećeny a skutkowaše potom 11 lět jako kapłan w [[Ralbicy|Ralbicach]] a w Budyšinje. Za čas swojeho kapłanstwa w Budyšinje nawjedowaše Łušćanski [[Katolski posoł]]. Jako kapłan w Budyšinje zasadźowaše so za wučbu serbšćiny na katolskej tachantskej šuli. Falowacych kmanych wučerjow dla podawaše wón bórze nimo nabožiny tež serbšćinu.
== Literatura ==
 
Wot 1877 do 1894 bě wón w Praze prezes Serbskeho seminara. Łušćanski bu potom wuzwoleny za rezidowaceho tachantskeho knjeza kolegiatoweho kapitla Swjateho Pětra w Budyšinje. Mjenowaneho zastojnstwa dla přisłušeše wón wot 1899 hač do swojeje smjerće 1. komorje Sakskeho krajneho sejma.
Po smjerći łužiskeho administratora a dekana Ludwiga Wahla wuzwoli kapitel Łušćanskeho jako naslědnika. Bamž pomjenowa jeho na to za apostoliskeho wikara Sakskeje (zwonka [[Łužica|Hornjeje Łužicy]]) a za titularneho biskopa Samosy.
 
Swoje nowe zastojnstwa zamó Łušćanski lědma lěto wukonjeć. Po jeho smjerći bu w Budyšinje na [[Mikławšk|Mikławšku]] pohrjebany.
 
Jurij Łušćanski je někotre mjeńše dźěła k łužiskim cyrkwinskim stawiznam napisał a so intensiwnje ze serbskej rěču zaběrał. Do wuzwolenja za dekana bě někotre lěta předsyda [[Maćica Serbska|Maćicy Serbskeje]]. Zhromadnje z [[Michał Hórnik|Michałom Hórnikom]] přełožištaj Nowy zakoń do serbšćiny. Łušćanski spisa nimo toho katechizm a krótke stawizny Serbskeho seminara.
 
==Twórby==
 
* Jurij Łušćanski: Das Wendische Seminar St. Peter auf der Kleinseite in Prag. Wien 1893.
* Michał Hórnik a Jurij Lusčanski (přełožowarjej a wudawaćelej): Nowy zakoń. Budyšin 1896.
*Katholski katechismus (1874), 232 s.
*Rozwucženjo a modlitwy (1875), 36 s.
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije