Supow
sydlišćo w Budyskim wokrjesu
Supow (němsce Suppo[2][3]) je sydlišćo w Hornjej Łužicy. Leži w juhu sakskeho wokrjesa Budyšin a słuša k městu Šěrachow-Korzym.
| ||
| město: | Šěrachow-Korzym | |
| zagmejnowanje: | 1936 (do Wbohowa) | |
| wobydlerstwo: | (9. meje 2011)[1] | |
| přestrjeń: | 0,51 km² | |
| wysokosć: | 256 metrow n.m.hł. | |
51.08333333333314.466666666667256
| ||
| póstowe čisło: | 02681 | |
| předwólba: | 035877 | |
wikidata: Supow (Q160662)
| ||
Stawizny wobdźěłać
Prěnje historiske naspomnjenje Supowa jako Suppe je z lěta 1419. Ležownostne knjejstwo měješe we 18. lětstotku Budyske tachantstwo.[4] Mjeno Supow je snano wotwodźene ze serbskeho słowa sup.[5] Hač do lěta 1936 bě Supow samostatna gmejna bjez wjesnych dźělow, potom so do Wbohowa zagmejnowa.
Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 14 wot cyłkownje 27 Supowčanow serbsce (52 %).[6]
Ewangelscy wobydlerjo přisłušeja wot 17. lětstotka Budestečanskej wosadźe.
Žórła wobdźěłać
- ↑ staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Šěrachow-Korzym
- ↑ Křesćan Bohuwěr Pful: Łužiski serbski słownik. Maćica Serbska, Budyšin 1866 (online).
- ↑ Filip Rězak: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. L. A. Donnerhak, Budyšin 1920 (digitalizat).
- ↑ [Supow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica Serbska, Budyšin 1927 (online).
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski