Skaskow

wjes w Budyskim wokrjesu, gmejnski dźěl Wóslinka

Skaskow (němsce Skaska) je wjes z 244 wobydlerjemi[2] na sewjeru hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke gmejnje Wóslink a leži mjez 137 a 147 m nad mórskej hładźinu na lěwej stronje Čorneho Halštrowa. Běše hač do lěta 1969 samostatna gmejna, po tym najprjedy wjesny dźěl gmejny Skaskow-Debricy a wot lěta 1994 dźěl Wóslinčanskeje gmejny.

Skaskow
Skaska
Połoženje Skaskowa na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Skaskowa na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Skaskowa
Połoženje Skaskowa
gmejna: Wóslink
zagmejnowanje: 1969 (do Skaskowa-Debric)
wobydlerstwo: 244 (1. julija 2020)[1]
wysokosć: 137–147 metrow n.m.hł.
51.34555555555614.180555555556137–147
póstowe čisło: 01920
předwólba: 035792
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Skaskowčan/-ka
adjektiw:
Skaskowski
skłonowanje:
Skaskowa, Skaskowej, Skaskow, Skaskowom, w Skaskowje
Stary Skaskowski hród w 1850tych lětach
Stary Skaskowski hród w 1850tych lětach

Stary Skaskowski hród w 1850tych lětach

Geografija wobdźěłać

Susodne wjeski su Lubhozdź na sewjerowuchodźe, Sulšecy na wuchodźe, Tradow na juhowuchodźe, Debricy na juhozapadźe a Wóslink na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Skaskowje: Kliny, Zamosty, Za ławku, Čerwjenki, Pola kamjenja, Mroki, Čorny móst, Humjeńki, Na hórkach, Wólšniki.[3]

Stawizny wobdźěłać

Prěnje historiske naspomnjenje nawsowca jako Skasskaw je z lěta 1383.[4] Po Wienskim kongresu 1815 běžeše hranica mjez kralestwomaj Pruska a Sakska wuchodnje Skaskow. Mjeztym zo wosta Skaskow dźěl Sakskeje, přidźělichu so susodne Sulšecy Pruskej.

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 233 wobydlerjow, mjez nimi 191 Serbow (82 %).[5] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 6,2 %.[6] Ewangelscy Skaskowčenjo přisłušeja Wóslinčanskej wosadźe, katolscy Ralbičanskej.

 
Haty mjez Skaskowom a Tradowom

Žórła wobdźěłać

  1. staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [1]
  2. staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [2]
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 28 (digitalizat).
  4. Skaskow w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 101. → wšě wjeski
  6. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 252. [341 wobydlerjow, z nich 18 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 2 z pasiwnymi, 1 serbske dźěćo abo młodostny, 320 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkaz wobdźěłać

  Commons: Skaskow – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije