Słónkecy

wjes w Hornjej Łužicy; gmejnski dźěl Dobruše-Huski

Słónkecy (němsce Schlungwitz) su wjes z 214 wobydlerjemi[2] na juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Hač do lěta 1936 běchu Słónkecy samostatna gmejna, po tym najprjedy dźěl Hnašečanskeje gmejny a wot lěta 1999 słušeja ke gmejnje Dobruša-Huska.

Słónkecy
Schlungwitz
Połoženje Słónkec na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Słónkec na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Słónkec
Połoženje Słónkec
gmejna: Dobruša-Huska
zagmejnowanje: 1936 (do Hnašec)
wobydlerstwo: 214 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 1,09 km²
wysokosć: 213–240 metrow n.m.hł.
51.14722222222214.383888888889213–240
póstowe čisło: 02692
předwólba: 03591
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Słónkečan/-ka
adjektiw:
Słónkečanski
skłonowanje:
Słónkec, Słónkecam, Słónkecy, Słónkecami, w Słónkecach
Sprjewiny móst w Słónkecach
Sprjewiny móst w Słónkecach

Sprjewiny móst w Słónkecach

Geografija wobdźěłać

Wjes leži mjez 213 a 240 m nad mórskej hładźinu w Hornjołužiskich honach na lěwym brjoze Sprjewje. Susodne wjeski su Hrubjelčicy na sewjeru, Dobruša na sewjerowuchodźe, Dźěžnikecy (gmejna Hornja Hórka) na juhowuchodźe, Čorne Noslicy na juhu, Hnašecy na zapadźe a Ćěchorjecy na sewjerozapadźe. Přez Słónkecy wjedźe wokrjesna dróha K7253 z Hnašec do Budyšina.

Ležownostne mjena wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Dźěłošća, Wulke polo, Jězory, Hórki, Doł, Zahončk, W łukach, Podejkar?, Brězynki, Klóštr, Lada, Bjaron, Podowsy, Butkowy, Hrabonki, Nowy swět, Brězyny, Dołhe, W chójnach, Na skałach, Wólšinki = na Wólšinkach.[3]

Stawizny wobdźěłać

Sydlerskostawiznisce su Słónkecy nadróžny nawsowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Slonkewicz pochadźa z lěta 1363. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki Warnočanske ryćerkubło.[4] Kaž Hnašecy njesłušachu Słónkecy do Hornjołužiskeho markhrabinstwa, ale běchu jako prjedawše wobsydstwo Mišnjanskich biskopow hižo wot 1559 dźěl sakskeho kurwjerchowstwa.

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 110 wobydlerjow, z nich 95 Serbow (86 %).[5]

Ewangelscy Słónkečenjo přisłušeja z lěta 1689 Husčanskej wosadźe. Do toho běchu do Budyskeje Michałskeje cyrkwje zafarowani.

 
Powětrowy wobraz Słónkec z juha

Žórła wobdźěłać

  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
  2. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 15 (digitalizat).
  4. Słónkecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 59. → wšě wjeski

Wotkaz wobdźěłać

  Commons: Słónkecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije