Přirěčny kuklik
Přirěčny kuklik (Geum rivale)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Róžowe rostliny (Rosaceae)
ród: Kuklik[1][2] (Geum)
družina: Přirěčny kuklik
wědomostne mjeno
Geum rivale
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Přirěčny kuklik (Geum rivale) je rostlina ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).

Wopis wobdźěłać

 
Kćenje

Přirěčny kuklik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 70 cm (20-100 cm).

Rostlina ma tołsty, bruny korjeń.

Stołpik je zrunany, husto kosmaty a čumpaće rozhałužkowany.

Na spódu stejace łopjena su přetorhnjene pjerite a njesu wulke, zwjetša třidźělne kónčne łopješko. Łopjena su kulowate.

Kćěje wot apryla hač julija. Nygace, zwončkojte, 1-1,5 cm dołhe, 5-6-ličbne kćenja maja purpurbruny abo čerwjenobruny, lancetojty keluch a róžojtu abo žołtojtu krónu.

Płody njesu hóčkojte kóncy.

Stejnišćo wobdźěłać

Rosće na mokrych łukach, hrjebjach, rěčkach, we łučinowych lěsach a na łuhojtych łukach, w Alpach hač do wysokosćow wot wyše hač 2000 m.

Rozšěrjenje wobdźěłać

Rostlina w Europje rozšěrjena, w juhu zwjetša w horinach.

Wužiwanje wobdźěłać

Noty wobdźěłać

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 222.
  2. W internetowym słowniku: Nelkenwurz

Žórła wobdźěłać

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 214 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 46 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije