Korzym

wjes w Budyskim wokrjesu, dźěl Šěrachowa-Korzymja

Korzym (němsce Kirschau) je wjes z 1.703 wobydlerjemi[2] w Hornjej Łužicy, kotraž bě samostatna gmejna hač do 31. hodownika 2010. Wot toho je měšćanski dźěl noweho města Šěrachow-Korzym. Leži w Hornjołužiskich horach při Sprjewi, hdźež so rěčka Bělka (Pilke) do njeje wuliwa.

Korzym
Kirschau
wjesny wopon
wjesny wopon
Połoženje Korzymja na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Korzymja na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Korzymja
Połoženje Korzymja
město: Šěrachow-Korzym
zagmejnowanje: 2011
wobydlerstwo: 1.703 (9. meje 2011)[1]
přestrjeń: 6,52 km²
wysokosć: 245–290 metrow n.m.hł.
51.09194444444414.428611111111245–290
póstowe čisło: 02681
předwólba: 03592, 035938
stronka w syći: kirschau.de
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Korzymjan/-ka
adjektiw:
Korzymski
skłonowanje:
Korzymja, Korzymjej, Korzym, Korzymjom, w Korzymju
Srjedźišćo wsy z radnicu a póštu
Srjedźišćo wsy z radnicu a póštu

Srjedźišćo wsy z radnicu a póštu

Stawizny wobdźěłać

Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1349 jako Kürsch, Kirsche abo Körse a běše po 14. lětstotku we wobsydstwje Budyskeho tachantstwa.[3]

Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy hišće 110 wot cyłkownje 600 Korzymjanow serbsce.[4] Korzymska ludowa šula płaćeše wot swojeho załoženja w lěće 1874 hač do lěta 1888 jako němsko-serbska, potom jenož hišće jako němska. Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 w Korzymskej gmejnje jenož hišće snadny serbskorěčny podźěl wot 1,4 %.[5]

Ležownostne mjena wobdźěłać

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Šibjeńca, Cholowy, Rubježny hród, Dźěłošća, Za hrodom, W hatkach, Zahony, Butrowa woda, Rynčowe kerki (die Blut, Rubježna pinca.[6]

Wjesne dźěle wobdźěłać

Ke Korzymjej słušeja wjeski Bjedrusk (Bederwitz), Bójswecy (Kleinpostwitz), Rozwodecy (Rodewitz/Spree) a Słónčna Hora (Sonnenberg).

Žórła wobdźěłać

  1. staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Šěrachow-Korzym
  2. staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Šěrachow-Korzym
  3. Korzym w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [3264 wobydlerjow, z nich 26 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 10 z pasiwnymi, 10 serbskich dźěći a młodostnych, 3218 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  6. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 4 (digitalizat).

Wotkaz wobdźěłać

  Commons: Korzym – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije