Jan Haša

Jan Haša (němsce Johann Hasche; * 4. meje 1842 w Zajdowje, † 19. meje 1863 runje tam) bě serbski spisaćel a přełožowar.

Narodźi so jako syn žiwnosćerja a młódši bratr awtora Wojerskeho dźenika Handrija Haše (1838–1918). Jeho wo 20 lět młódši bratr bě wučer Mikławš Haša. Jan Haša wopytowaše ludowu šulu we Wulkim Wjelkowje a wot lěta 1851 Tachantsku šulu kaž tež 1856/57 tamnišu preparandu. Wot 1857 hač do swojeje zažneje smjerće w lěće 1863 bě z chowancom Serbskeho seminara w Praze, hdźež chodźeše na němskorěčny Małostronski gymnazij. Pola Adolfa Patery wuknješe rušćinu. Wón zemrě w starobje jenož 21 lět na chorosć płucow.

Jan Haša bě sobustaw Serbowki a wozjewješe swoje literarne prěnički w jeje Kwětkach kaž tež w rukopisnym časopisu Serb a we Łužičanu. Napisa zajimawu awtobiografiju, wot jeho přećela Jana Ćěsle w dźělnym wotpisku zachowanu, a nimo toho někotre basnje, mjez druhim parodiju Nowy Baucen. Dale zeserbšći rjad dźěłow wosebje z druhich słowjanskich literaturow, předewšěm pak bě talentowany prozaist. W swojim powědančku Buškej (Łužičan 1862) rysuje wójnske podawki wokoło Małeho Wjelkowa za čas Napoleonskich wójnow.

Dalše wozjewjenja

• Hajduk Mijat a chorhojnik Komnen. We Łužičanu 3 (1862), str. 89–92.
• Buškej. W: Marja abo Wjelk w kralowskej holi, Budyšin 1964, str. 125–140.

Literatura

• Jurij Młynk: Jan Haša. Njeznaty kapitl ze stawiznow serbskeho pismowstwa. W Serbskej šuli 22 (1969) 6, str. 257–63 a 11, str. 484–88.

Žórło

• Jurij Młynk: Haša, Jan. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 177