Rackwitz

Rackwitz
	Rackwitz na karće Sakskeje
	Rackwitz na karće Sakskeje
Wopon
	Wopon
	Wopon
Zakładne daty
stat	Němska
zwjazkowy kraj	Sakska
wokrjes	Sewjerosakski
wysokosć	129 metrow n.m.hł.
přestrjeń	35,85 km²
wobydlerstwo	5.563 (31. dec 2023)
hustosć zasydlenja	155 wob. na km²
póstowe čisło	04519
předwólby	(+49) 034294 a 034202
awtowa značka	TDO, DZ, EB, OZ, TG, TO
Politika a zarjadnistwo
wjesnjanosta	Steffen Schwalbe (bjezstronski)
adresa	Hauptstraße 11; 04519 Rackwitz
webstrona	gemeinde-rackwitz.de
Połoženje w Sakskej
	Karta
	wikidata: Rackwitz (Q16063)

Rackwitz je sakska gmejna w Sewjerosakskim wokrjesu, při sewjernej měšćanskej kromje Lipska.

51.43888888888912.372222222222

Koordinaty: 51° 26′ S, 12° 22′ W

Geografija

Rackwitz leži něhdźe dźesać kilometrow sewjernje Lipšćanskeho centruma a třinaće kilometrow južnje Deliča. Krajina słuša k Lipšćanskej nižinowej wužłobinje; přez gmejnu ćeče rěka Lober, přitok Modłeje. Blisko Rackwitza nadeńdźetej so Schladitzski jězor a Werbelinski jězor, něhdyšej brunicowej jamje.

Gmejnske dźěle

Podelwitz
Rackwitz z Güntheritzom
Zschortau

Nimo toho słušeja ke gmejnje zahony za brunicu wotbagrowanych wsow Schladitz z Kömmlitzom, Kattersnaundorf a Werbelin.

Stawizny

Kónčina wokoło Rackwitza bě prjedy wot Serbow wobsydlena, štož je na wjesnych mjenach widźeć. Mjeno Rackwitz pochadźa ze serbskeho słowa rak (Rakowica). Wjeska Podelwitz płaći jako najstarši dźěl dźensnišeje gmejny a bu wokoło lěta 1250 prěni raz naspomnjena. Wokoło 1349/50 namakaja so wopisma, w kotrychž so wjesce Zschortau a Rackwitz naspomnitej.

W lěće 1815 přińdźe hač dotal sakski Rackwitz po wobzamknjenjach Wienskeho kongresa k pruskemu wokrjesej Delič w Mjezyborskim knježerstwowym wobwodźe.^[2] Jeničce Podelwitz zwosta w Sakskej.

1939 załoži so zhromadna gmejna Rackwitz z dotalneju gmejnow Rackwitz a Güntheritz. Tuta přińdźe 1952 k Lipšćanskemu wokrjesej.

Zagmejnowanja

něhdyša gmejna	datum	přispomnjenje
Biesen	1. julija 1950	zagmejnowanje do Zschortauwa
Brodenaundorf	1. julija 1950	zagmejnowanje do Zschortauwa
Güntheritz	mjez 1925 a 1939	zagmejnowanje do Rackwitza
Kattersnaundorf	1981	1981 za brunicowu jamu wotbagrowany; tohodla zagmejnowany do Zschortauwa
Kömmlitz	1. apryla 1936	zagmejnowanje do Schladitza, 1986–89 wotbagrowany a zagmejnowany do Rackwitza
Kreuma	1. meje 1974	zagmejnowanje do Zschortauwa
Lemsel	1. měrca 1994	zagmejnowanje do Zschortauwa
Podelwitz	1999	zagmejnowanje do Rackwitza
Schladitz	1989	1986–89 wotbagrowany za brunicu; tohodla do Rackwitza zagmejnowany
Werbelin	1. januara 1957	zagmejnowanje do Kattersnaundorfa, dla wotbagrowanja Kattersnaundorfa w lěće 1981 do Zschortauwa zagmejnowany, 1992 wotbagrowany
Zschortau	1. měrca 2004	zagmejnowanje do Rackwitza

Wuwiće wobydlerstwa

wuwiće wobydlerstwa gmejny Rackwitz
lěto	1818	1880	1895	1910	1925	1939	1946	1950	1964	1990	2000	2013	2015^[3]
wobydlerjo	76	96	113	124	192	1.055	1.375	1.329	1.786	3.228	3.388	4.916	4.855

Zajimawostki

Cyrkej w Podelwitzu

Cyrkej w Zschortauwje

cyrkej w Podelwitzu wobsteješe hižo w 13. lětstotku
cyrkej w Zschortauwje
hród w Zschortauskim parku, dźensa mjezynarodne kubłanišćo
knježi dom ryćerkubła w Güntheritzu

Infrastruktura

Wobchad

Přez gmejnu wjedźetej zwjazkowej dróze B 2 a B 184 z Lipska do Deliča. Njedaloko Rackwitza nadeńdźe so wujězd Leipzig-Mitte awtodróhi A 14. Dwórnišći Rackwitz (b Leipzig) a Zschortau nadeńdźetej so při elektrifikowanej železniskej čarje Lipsk – Bitterfeld – Dessau/Wittenberg. Ćahi S-bahny zwjazuja gmejnu z Lipskom.

Njedaloko gmejny nadeńdźe so Lětanišćo Lipsk/Hala.

Kubłanje

W gmejnje stej dwě zakładnej šuli.

Wočerstwjenje

Blisko Rackwitza nadeńdźetej so dwě něhdyšej brunicowej jamje, kotrejž stej dźensa jězoraj – Schladitzski jězor a Werbelinski jězor.

Wosobiny

Clara Fechner (1809–1900), spisowaćelka
Detlev Gröger (1929–2010), chemikar a biologa

Literatura

Dorothea und Timotheus Arndt: Die Kirche zu Podelwitz. Spröda : Pietsch, ed. AKANTHUS, 2000, ISBN 3-00-006314-5.
Reinhard Wilke: Podelwitz – Aus der Geschichte eines Kirchortes und Bauerndorfes im Norden von Leipzig. Beucha: Sax-Verlag, 2007, ISBN 978-3-86729-002-9.