Ptačecy
Ptačecy (němsce Tätzschwitz, 1937–46 Vogelhain) su srjedźołužiska wjes z 521 wobydlerjemi[2] w samym sewjeru Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša wot lěta 1995 ke gmejnje Halštrowska Hola.
| |||||
gmejna: | Halštrowska Hola | ||||
zagmejnowanje: | 1995 | ||||
wobydlerstwo: | 521 (31. decembra 2016)[1] | ||||
wysokosć: | 110 metrow n.m.hł. | ||||
51.48611111111114.105833333333110
| |||||
póstowe čisło: | 02979 | ||||
předwólba: | 035722 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Ptačanska ewangelska cyrkej | |||||
wikidata: Ptačecy (Q6154458)
|
Geografija
wobdźěłaćWjes namaka so w samym sewjeru Hornjeje Łužicy, dźewjeć kilometrow juhowuchodnje Złeho Komorowa a jědnaće kilometrow sewjerozapadnje Wojerec mjez něhdyšimaj brunicowymaj jamomaj a dźensnišimaj jězoromaj. Zrunany Čorny Halštrow běži při sewjernej kromje Ptačec do zapadneho směra. Wjesne hona maja za łužisku holu typisku poměrnje wulku přestrjeń wot 10,67 km².
Susodne wsy su Lejno na sewjerowuchodźe, Lubuš na juhowuchodźe a Košyna, kiž hižo k Braniborskej słuša, na zapadźe. Sewjernje Ptačec namaka so Lejnjanski jězor.
Stawizny
wobdźěłaćWjes naspomni so k prěnjemu razej w lěće 1401 jako Taczewicz. Ležownostne knjejstwo měješe wot 16. do 19. lětstotka Wojerowske stawowe knjejstwo.
Za čas nacionalsocializma přemjenowachu Ptačecy wot Tätzschwitz do Vogelhain, zo bychu serbski pochad wjesneho mjena zatajeli.
W lětomaj 1953/54 dóńdźe k dewastaciji Ptačanskeho wudwora Běłošća dla rozšěrjenja brunicoweje jamy Lubuš. Hač do lěta 1995 běchu Ptačecy samostatna gmejna, potom zjednoćichu so z Blunjom, Lejnom, Bjezdowami, Narćom, Nowej Łuku, Zabrodom a Židźinom do noweje wulkogmejny Halštrowska hola.
Wobydlerstwo
wobdźěłaćPodaća po cencusu 2011; staw: 9.5.2011[3] | Ptačecy | gmejna |
---|---|---|
ličba wobydlerjow | 522 | 3705 |
ličba domjacnosćow | 213 | 1494 |
wosoby na domjacnosć | 2,5 | 2,5 |
swójby | 176 | 1226 |
bydlenske twarjenja | 172 | 1148 |
bydlenska přestrjeń na wosobu (m²) | 45,3 | 43,6 |
přerězna staroba w lětach | 46,4 | 45,9 |
kwocient młodostnycha | 21 | 20 |
kwocient starychb | 31 | 29 |
podźěl prózdne stejacych bydlenjow | 3,7 % | 4,9 % |
a: poměr ličby wosobow pod 18 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65 b: poměr ličby wosobow nad 65 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65 |
Po Mukowej statistice mějachu Ptačecy we 1880tych lětach 432 bjez wuwzaća serbskich wobydlerjow.[4] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 67,3 %.[5]
Ptačanska cyrkej bě do reformacije samostatna wosadna cyrkej. Wot 1540 do 1926 bě z filialu Čorneho Chołmca a wot toho časa słuša k Lejnjanskej wosadźe w ewangelskej krajnej cyrkwi „Berlin-Braniborska-šleska Hornja Łužica“.
W lěće 1956 nošeše wot cyłkownje 345 Ptačanskich žonow hišće 111 serbsku narodnu drastu po Wojerowskim wašnju. Z nich bě jenož jedna nošerka niže 24 lět.[6]
Žórła
wobdźěłać- Martina Pečikowa: Ptačecy – wjes na kromje jamow. W Rozhledźe 6/1995 [lětnik 45], str. 216–218
- ↑ staw: 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Halštrowska Hola
- ↑ staw: 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Halštrowska Hola
- ↑ Statistiski krajny zarjad Sakskeje: gmejna Halštrowska Hola (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 93. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 250. [649 wobydlerjow, z nich 343 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 3 z pasiwnymi, 91 serbskich dźěći a młodostnych, 212 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
- ↑ Erich Krawc: Serbske narodne drasty. Drasta Serbow wokoło Wojerec. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1959, str. 10
Wotkazaj
wobdźěłać- Ptačecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)