Ota Wićaz

serbski literarny a kulturny stawiznar a awtor

Ota Wićaz (němsce Otto Lehmann; * 14. junija 1874 w Chwaćicach, † 28. nowembra 1952 w Stollbergu) bě serbski literarny a kulturny stawiznar, spisowaćel a redaktor kulturneho časopisa Łužica (1926–37) kaž tež prěni šefredaktor jeho naslědnika Rozhlad (1950–52).

Pomnik Oće Wićazej a Handrijej Zahrodnikej w Chwaćicach

Po studiju w Lipsku skutkowaše Wićaz wot lěta 1900 jako wučer w Rötha, Lipsku, Bukecach, Drježdźanach a Sapawje. W lěće 1902 dźěłaše krótko na wučerskimaj seminaromaj we Waldenburgu a Budyšinje a wot 1903 na wučerskim seminarje w Stollbergu, hdźež běše wot lěta 1926 studijny direktor. Po krótkim wuměnku mjez 1936 a 1941 dźěłaše mjez 1941 a 1943 znowa na seminarje a po wuswobodźenju hišće raz wot 1945 do 1949.

Wićaz běše wudawaćel Časopisa Maćicy Serbskeje a wot 1947 Dr. h. c. Lipšćanskeje uniwersity dla swojeho přinoška k serbskej literaturowědźe a kulturnym stawiznam.

Literatura wobdźěłać

  • Dietrich Scholze: Stawizny serbskeho pismowstwa 1918–1945. LND, Budyšin 1998, str. 111–118

Wotkazy wobdźěłać

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije