Dešno
wjes w Delnjej Łužicy; gmejnski dźěl Dešna-Strjažowa
(ze strony „Dissen” sposrědkowane)
Dešno (němsce Dissen) je delnjołužiska wjes w Błótach sewjernje Choćebuza, kotraž wot lěta 2002 ke gmejnje Dešno-Strjažow słuša. Wjeska leži we wokrjesu Sprjewja-Nysa. We wsy rěči so hač do dźensnišeho tež delnjoserbsce.
| |||||
gmejna: | Dešno-Strjažow | ||||
zagmejnowanje: | 2002 | ||||
wobydlerstwo: | 640 | ||||
wysokosć: | 60 metrow n.m.hł. | ||||
51.81666666666714.360
| |||||
póstowe čisło: | 03096 | ||||
předwólba: | 035606 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Dešnjanska cyrkej | |||||
wikidata: Dešno (Q10372397)
|
Wobydlerstwo
wobdźěłaćPo Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy wšitcy 815 Dešnjanow serbsce.[1] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 přeco hišće serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot 74,8 %.[2]
Wosobiny
wobdźěłać- Kito Pank (1808–95) – farar, redaktor, spisowaćel; rodźeny w Dešnje
- Bogumił Šwjela (1873–1948) – farar, rěčespytnik, sobuzałožer Domowiny; 1913–41 Dešnjanski farar
- Mjertyn Tylka (1857–1942) – farar, popularnowědny spisaćel; rodźeny w Dešnje
Žórła
wobdźěłać- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 257. [646 wobydlerjow, z nich 380 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 11 z pasiwnymi, 92 serbskich dźěći a młodostnych, 163 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj
wobdźěłać Commons: Dešno – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
- Dešno w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)