Dešno

wjes w Delnjej Łužicy; gmejnski dźěl Dešna-Strjažowa
(ze strony „Dissen” sposrědkowane)

Dešno (němsce Dissen) je delnjołužiska wjes w Błótach sewjernje Choćebuza, kotraž wot lěta 2002 ke gmejnje Dešno-Strjažow słuša. Wjeska leži we wokrjesu Sprjewja-Nysa. We wsy rěči so hač do dźensnišeho tež delnjoserbsce.

Dešno
Dissen
Połoženje Dešna na karće Delnjeje Łužicy
Połoženje Dešna na karće Delnjeje Łužicy
DEC
gmejna: Dešno-Strjažow
zagmejnowanje: 2002
wobydlerstwo: 640
wysokosć: 60 metrow n.m.hł.
51.81666666666714.360
póstowe čisło: 03096
předwólba: 035606
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Dešanaŕ/-ka
adjektiw:
dešański
skłonowanje:
Dešna, Dešnu, Dešno, Dešnom, w Dešnje
Dešnjanska cyrkej
Dešnjanska cyrkej

Dešnjanska cyrkej

Pomnik Bogumiłej Šwjeli w Dešnje

Wobydlerstwo

wobdźěłać

Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy wšitcy 815 Dešnjanow serbsce.[1] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 přeco hišće serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot 74,8 %.[2]

  • Kito Pank (1808–95) – farar, redaktor, spisowaćel; rodźeny w Dešnje
  • Bogumił Šwjela (1873–1948) – farar, rěčespytnik, sobuzałožer Domowiny; 1913–41 Dešnjanski farar
  • Mjertyn Tylka (1857–1942) – farar, popularnowědny spisaćel; rodźeny w Dešnje


  1. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  2. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 257. [646 wobydlerjow, z nich 380 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 11 z pasiwnymi, 92 serbskich dźěći a młodostnych, 163 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
  Commons: Dešno – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
  • Dešno w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije