Anton Nawka

serbski spisowaćel, přełožowar, redaktor a wučer

Anton Nawka (* 20. septembra 1913 w Radworju; † 4. apryla 1998 w Budyšinje) bě serbski spisowaćel, přełožowar, redaktor a wučer.

Anton Nawka

Anton Nawka narodźi so 1913 jako syn wučerja Michała Nawki w Radworju. Jeho młódša sotra bě dźiwadźelnica Ludmila Nawka, jedyn z bratrow ludowědnik Błažij Nawka. Wot 1920 wopytowaše wón Radworsku ludowu šulu a wot 1924 gymnazij w Budyšinje. Po maturje 1933 poda so Nawka na studij žurnalistiki, stawiznow a ekonomije do Berlina a Wrócławja. W lětomaj 1937 a 1938 studowaše wón prawa na Krakowskej uniwersiće a běše wot 1938 při wobchodnej akademiji w Poznanju přistajeny. W lěće 1941 bu Nawka do wójska sćehnjeny a pušći so 1945 ze sowjetskeje jatby. Po tym, zo skutkowaše w nowozałoženej Domowinje, studowaše wón mjez 1946 do 1949 stawizny na uniwersiće w Poznanju. Mjez 1949 a 1954 běše wón wučer na Serbskej wyšej šuli w Budyšinje a wot 1954 docent na Serbskim wučerskim wustawje. Z politiskich přičin zhubi 1958 tute přistajenje a sta so z korektorom w redakciji Noweje doby. Wot lěta 1968 skutkowaše jako swobodnje tworjacy spisowaćel, bu 1972 redaktor Płomjenja a lektor w Ludowym nakładnistwje Domowina. Nawka zemrě 1998 w Budyšinje.

 
Row Antona a Heleny Nawkec na Budyskim Mikławšku

Hižo jako redaktor dowójnskeho Serbskeho studenta pisaše Nawka powědančka a basnje. Wulke zasłužby zdoby sej Nawka z přełožkami ze swětoweje literatury, kaž na přikład Goriotec nan Balzaca abo Hrabina Kozelska Kraszewskeho kaž tež z přełožkami wjace hač dwaceći dźiwadłowych hrow. Wón je tež awtor woblubowaneje přiručki Mjenje zmylkow. Rady a pokiwy za dobru serbšćinu (1972).

Nawka bu 1965 z Literarnym mytom Domowiny, 1970 z rjadom „Zasłużony dla Kultury Polskiej” a z čestnym znamješkom pólskeho zjednoćenstwa ZAIKS wuznamjenjeny. W lěće 1995 spožči so Antonej Nawce Myto Ćišinskeho.

Zhromadnje z mandźelskej Helenu, rodź. Juraszek z Berlina, kotruž bě w lěće 1934 jako student žurnalistiki zeznał, měješe štyri dźěći. Wón zemrě w starobje 84 lět w Budyšinje a bu na tamnišim Mikławšku pochowany.

Twórby (wuběr)

wobdźěłać
  • Kubło pod worješinu. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003.
  • Jadwiga. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1969.
  • Pod wopačnej flintu. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1964.
  • Pod wopačnej łopaću. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1961.
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije