Winowa ruta
| |
| Winowa ruta (Ruta graveolens) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Rosidae) |
| swójba: | Rutowe rostliny (Rutaceae) |
| ród: | Ruta (Ruta) |
| družina: | Winowa ruta |
| wědomostne mjeno | |
| Ruta graveolens | |
| L. | |
Winowa ruta (Ruta graveolens) je rostlina ze swójby rutowych rostlinow (Rutaceae).
Wopis wobdźěłać
Winowa ruta je kerk, kotryž docpěje wysokosć wot 30 hač do 50 cm. Rostlina je namódry zelena, naha, sylnje aromatisce wonja.
Stołpiki su deleka drjewjane.
Łopjena wobdźěłać
Łopjena su schódne.
Kćenja wobdźěłać
Kćěje wot junija hač do awgusta. Kćenja steja w pozdatnym wokołku a maja nazeleń žołte. Krónowe łopješka su łžičkojte , złaha zubate a maja napadnu rynčku z nektar wudźělacej włoknina.
Płody wobdźěłać
Płód je kapslowy płód.
Stejnišćo a rozšěrjenje wobdźěłać
Pochada ze regiona Srjedźneho morja. Rostlina so do zahrodow sadźana, ale tež rosće na smjećowych městnach, skałach, murjach, winicach. Ma radšo ćopłe, suche kamjentne pódy.
Wužiwanje wobdźěłać
Žórła wobdźěłać
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 264 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
