Swinajca syćina
Swinajca syćina (Juncus bufonius)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Syćinowe rostliny (Juncaceae)
ród: Syćina[1][2] (Juncus)
družina: Swinajca syćina
wědomostne mjeno
Juncus bufonius
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Swinajca syćina (Juncus bufonius) je rostlina ze swójby syćinowych rostlinow (Juncaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je swinjawa.

Wopis wobdźěłać

Swinajca syćina docpěwa wysokosć wot 10 hač 25 cm. Rostlina je na spódku jako promjenja rozhałuzowana.

Kćenja wobdźěłać

Kćěje wot junija hač septembra. Kćenja docpěwaja dołhosć wot 3 hač 7 mm a sedźa po jednym na dołhich, zrunanych hałuzach. Kćenjowe łopješka su lancetojte a dlěše hač kapsla, maja běłu kožu a zelenu srjedźnu smušku.

Stejnišćo wobdźěłać

Rosće na włóžnych rolach, pućach a brjohach.

Rozšěrjenje wobdźěłać

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Nóžki wobdźěłać

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 495.
  2. W internetowym słowniku: Binse

Žórła wobdźěłać

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 426 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy wobdźěłać

 
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije