Rěčna wjerbinka
Rěčna wjerbinka (Epilobium parviflorum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy II
rjad: (Myrtales)
swójba: Rěpnicowe rostliny (Onagraceae)
podswójba: Onagroideae
ród: Wjerbinka[1][2] (Epilobium)
sekcija: Epilobium
družina: Rěčna wjerbinka
wědomostne mjeno
Epilobium parviflorum
Schreb.
Wobdźěłać
p  d  w

Rěčna wjerbinka (Epilobium parviflorum) je rostlina ze swójby rěpnicowych rostlinow (Onagraceae).

Wopis wobdźěłać

Rěčna wjerbinka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 80 cm.

Stołpik je kulojty, husto kosmaty.

Łopjena wobdźěłać

łopjena su sedźacy, kosmate a maja małke, žałzojte zubički. Delnje łopjena su přećiwostejne, mjeztym hornje łopjena su schódne, sedźace.

Kćenja wobdźěłać

Kćěje wot junija hač septembra. Pěsta ma formu hwěžki. Kćenja sedźa we rozporach hornich łopjenow, docpěwaja šěrokosć wot 6 hač 9 mm a su blědoróžojte abo mutnoróžojte.

Stejnišćo wobdźěłać

Rosće na rěčkach, hrjebjach, žórłach, włóžnych pućach. Preferuje mokre, wutkate pódy na jara swětłych stejnišćach.

Rozšěrjenje wobdźěłać

Wužiwanje wobdźěłać

Nóžki wobdźěłać

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
  2. W internetowym słowniku: Weidenröschen

Žórła wobdźěłać

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 26 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije