Rólny hłowač
| |
| Rólny hłowač (Knautia arvensis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Euasteridy II | |
| rjad: | (Dipsacales) |
| swójba: | Kozylistowe rostliny (Caprifoliaceae) |
| podswójba: | Drapalcowe rostliny (Dipsacoideae) |
| ród: | Hłowač[1] (Knautia) |
| družina: | Rólny hłowač |
| wědomostne mjeno | |
| Knautia arvensis | |
| (L.) Coulter | |
Rólny hłowač (Knautia arvensis) je rostlina z podswójby drapalcowych rostlinow (Dipsacoideae) znutřka swójby kozylistowych rostlinow (Caprifoliaceae). Dalše serbske mjeno je hłowate zelo.
Wopis wobdźěłać
Rólny hłowač je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 30 hač 80 cm.
Stołpik je jednory abo rozhałužkowany, krótkokosmaty a dozady seršćaty-wiwlaty.
Łopjena wobdźěłać
Spódnje łopjena su njerozdźělne, jejko-lancetojte, stołpikate, cyłokromne abo zubate.
Stołpikowe łopjena su sedźace, přećiwostejne, šěrozelene a mutne.
Kćenja wobdźěłać
Kćěje wot julija hač awgusta. Kćenja steja w małkich, 2-4 cm šěrokich, płonych hłójčkach. Keluch ma 8-10 swětłych, 2-3 mm dołhych seršćow. Króna je módrowioletna abo čerwjenowioletna a docpěje wot 1,8 cm, mjeztym zo štyri krónowe kónčki maja rozdźělne dołhosće. Jeje zwonkowne kónčki wosebitnje kromnych kćenjow su powjetšene. Nakromne kćenja su wjetše.
Stejnišćo wobdźěłać
Rosće na łukach, połsuchich trawnikach, pućowych a lěsnych kromach a na rolach.
Rozšěrjenje wobdźěłać
Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Nóžki wobdźěłać
Žórła wobdźěłać
- Rita Lüder: Grundkurs Pflanzenbestimmung. 5. nakład. Quelle & Meyer Verlag, Wiebelsheim 2011, ISBN 978-3-494-01497-5, str. 104 (Tam je informacija, zo Kardengewächse (serbsce drapalcowe rostliny) nětko słušeja k Geißblattgewächse (serbsce kozylistowe rostliny).). (němsce)
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 322 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 248 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
