Prosty nahlenc
Prosty nahlenc (Oxalis stricta) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjadownja: | (Rosopsida) |
podrjadownja: | (Rosidae) |
rjad: | (Oxalidales) |
swójba: | Nahlencowe rostliny (Oxalidaceae) |
ród: | Nahlenc[1][2] (Oxalis) |
družina: | Prosty nahlenc |
wědomostne mjeno | |
Oxalis stricta | |
L. | |
Prosty nahlenc (Oxalis stricta, syn. Oxalis europaea Jord., Oxalis fontana Bunge) je rostlina ze swójby nahlencowych rostlinow (Oxalidaceae).
Wopis wobdźěłać
Prosty nahlenc je jednolětna rostlina abo trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač 40 cm. Rostlina ma zwjetša podzemske wotnožki.
Stołpik a łopjena wobdźěłać
Zrunane, zelene stołpiki njesu třiličbne, schódne, horjeka po zdaću přećiwostejne łopjena. Łopješka su wutrobojte.
Kćenja wobdźěłać
Kćěje wot junija hač oktobra. Jasnožołte kćenja docpěwaja wulkosć wot 1,2 hač 1,5 cm a steja po jednym hač po sedmjoch w stołpikatym, rozporostejnym, čumpatym wokołku. Krónowe łopješka su prědku skulojćene.
Płody wobdźěłać
Płód docpěwa dołhosć wot 8 hač 15 mm a je nahi.
Stejnišćo wobdźěłać
Rosće na rolach, w zahrodach, na pohrjebnišćach a pućowych kromach. Preferuje ćopłe, wutkate pódy.
Rozšěrjenje wobdźěłać
Rostlina je neofyt ze sewjerneje Ameriki wot spočatka 19. lětostotka.
Wužiwanje wobdźěłać
Noty wobdźěłać
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 279.
- ↑ W internetowym słowniku: Sauerklee
Žórła wobdźěłać
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 138, jako Oxalis europaea Jord. (O. stricta auct.) (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 282, jako Oxalis stricta, Oxalis fontana (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)