Płótny kozylist
| |
| Płótny kozylist (Lonicera xylosteum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Jadrowe eudikotyledony | |
| Asteridy Euasteridy II | |
| rjad: | (Dipsacales) |
| swójba: | Kozylistowe rostliny (Caprifoliaceae) |
| ród: | Kozylist[1][2] (Lonicera) |
| družina: | Płótny kozylist |
| wědomostne mjeno | |
| Lonicera xylosteum | |
| L. | |
Płótny kozylist (Lonicera xylosteum) je rostlina ze swójby kozylistowych rostlinow (Caprifoliaceae).
Wědomostne mjeno wobdźěłać
Mjenowy dźěl xylosteum znamjenja "kosćodrjewo" (němsce Beinholz, Knochenholz) dla twjerdosće hałuzow, kotrež při rozłamanju wótře knakaja.
Wopis wobdźěłać
Płótny kozylist je kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 1 hač 2 m.
Łopjena wobdźěłać
Łopjena su přećiwostejne, šěroko-lancetojte, šěroko-eliptiske abo šěroko-owalne, mjechkokosmate, na hornim boku ćmowozelene, na delnim boku jasniše a docpěwaja dołhosć wot 2 hač 6 cm.
Kćenja wobdźěłać
Kćěje wot meje hač junija. Kćenja maja štyridźělnu hornju hubku a jednoru delnju hubku a sedźa po dwěmaj na stołpiku, kotryž je dwójce tak dołhi kaž kćenje. Krónowe łopješka su nažołć běłe a docpěwaja dołhosć wot 10 hač 15 mm. Płódnikaj wobeju kćeni stej jenož na spódku zrosćenej.
Płody wobdźěłać
Porowe, ale nic zrosćene jahody su čerwjene a njejědomne a docpěwaja tołstosć wot něhdźe 5 mm. Za ptačkow su njejědojte.
Stejnišćo wobdźěłać
Rosće w na zelu bohatych lisćowych a měšanych lěsach a žiwych płotach. Preferuje wapnite pódy.
Rozšěrjenje wobdźěłać
Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Noty wobdźěłać
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 213.
- ↑ W internetowym słowniku: Geißblatt
Žórła wobdźěłać
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 464 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 434 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)