Pózdnja kitkata wišnja
Pózdnja kitkata wišnja (Prunus serotina)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Róžowe rostliny (Rosaceae)
podswójba: (Spiraeoideae)
tribus: Amygdaleae
ród: (Prunus)
družina: Pózdnja kitkata wišnja
wědomostne mjeno
Prunus serotina
Ehrh.
Wobdźěłać
p  d  w

Pózdnja kitkata wišnja (Prunus serotina) je kerk abo štom ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).

Wopis wobdźěłać

Pózdnja kitkata wišnja je kerk abo štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 5 hač do 12 m. Rostlina rosće spěšnje a je zmjerzkokruta.

Skora je ćmowobruna.

Hłowne hałuzy steja nahle zrunanje.

Łopjena wobdźěłać

Łopjena su wopak jejkojte, kožojće hrube, na hornim boku jasnje błyšćace a docpěwaja dołhosć wot 8 hač do 15 cm. Wone njesu dwě žałzy na stołpiku. Jich nazymske barbjenje je žołte a swětłošarlachčerwjene.

Kćenja wobdźěłać

Kćěje wot meje hač do junija. Małe, běłe, wonjace kćenja docpěwaja šěrokosć wot 1 cm a steja po něhdźe třicećoch w wisacych, maksimalnje 15 cm dołhich kićach.

Płody wobdźěłać

Płody su hróšatko wulke, ćmowočerwjene hač čorne. Wone su jenož předźěłane jědźne. Póčka nima jamku a je absolutnje hładka. Na kónčku stołpika njese zbytk kelucha.

Stejnišćo wobdźěłać

Rostlina so jako škit přećiwo wětrej a pioněrske drjewa plahuje, po tym zo je hižo w lěće 1623 k Europje dóšła. W někotrych regionach tež wodźiwjene wustupuje.

Rozšěrjenje wobdźěłać

Pochadźa ze wuchodneje sewjerneje Ameriki.

Wužiwanje wobdźěłać

Žórła wobdźěłać

  • Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 688 (němsce)
  • Mayer, Schwegler: Welcher Baum ist das?, Bäume, Sträucher, Ziergehölze, ISBN 978-3-440-11273-1, strona 170 (němsce)
  • Spohn: Welcher Baum ist das? Die neuen Kosmos-Naturführer, ISBN 978-3-440-10794-2, strona 102 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy wobdźěłać

 
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije