Hatna syć
Hatna syć (Schoenoplectus lacustris) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Monokotyledony Commelinidy | |
rjad: | (Poales) |
swójba: | Cachorowe rostliny (Cyperaceae) |
ród: | (Schoenoplectus) |
družina: | Hatna syć |
wědomostne mjeno | |
Schoenoplectus lacustris | |
(L.) Palla | |
Hatna syć (Schoenoplectus lacustris) je rostlina ze swójby cachorowych rostlinow (Cyperaceae). Dalše serbske mjeno je koniki.
Wopisanje wobdźěłać
Hatna syć je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 100 hač 400 cm. Rostlina ma dołhe wuběžki.
Stołpik docpěwa tołstosć wot 1,5 cm, je zrunany, bjezłopjenowy a wusahuje z wody.
Łopjena wobdźěłać
Ma jenož na spódku łopjena, wot kotrychž najwjetše wodźa we wodźe.
Kćenja wobdźěłać
Kćěje wot junija hač julija. Pakić wobsteji z mnoholičbnych čerwjenobrunych, 0,5 hač 1 cm dołhich kłóskow na kóncu zeleneho stołpika. Kćenja ma tři pěsty.
Płody su třihranite.
Stejnišćo wobdźěłać
Rosće w stejacych abo słabje běžacych wodźiznach.
Rozšěrjenje wobdźěłać
Wužiwanje wobdźěłać
Podobna družina wobdźěłać
- Słonišćowa syć (Schoenoplectus tabernaemontani) ma šěrozeleny stołpik. Kćenja ma jenož dwě pěsće. Płód je płona. Rosće w słonych wodźiznach.
Žórła wobdźěłać
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 408 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 440 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)