Bjezłopjenata njebródka
| |
| Bjezłopjenata njebródka (Epipogium aphyllum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjad: | (Asparagales) |
| swójba: | Orchidejowe rostliny (Orchidaceae) |
| podswójba: | Epidendroideae |
| tribus: | Gastrodieae |
| ród: | Njebródka[1] (Epipogium) |
| družina: | Bjezłopjenata njebródka |
| wědomostne mjeno | |
| Epipogium aphyllum | |
| Sw. (1814) | |
Bjezłopjenata njebródka (Epipogium aphyllum) je rostlina ze swójby orchidejowych rostlinow (Orchidaceae).
Wopis wobdźěłać
Bjezłopjenata njebródka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač do 20 cm. Rostlina njewobsahuje chlorofyl a je žołtojta hač bruna a horjeka purpur přeběžana.
Pjenk je mjasny a rozhałuzowany.
Stołpik je rołkojty a njese małko šupiznowych łopješkow.
Kćenja wobdźěłać
Kćěje wot julija hač do awgusta. Nošne łopješka su owalne, ćeńke a běłojte. 2-4 kćenja su blědožołte a čerwjenojće smužkate a steja w dołhich kićach. Wone bananojće wonja a docpěwaja wulkosć wot něhdźe 2 cm. Kćenjowe łopješka su rozepěrace, wusko-lancetojte a docpěwaja dołhosć wot 10 hač do 14 mm. Hubka je horje měrjena a njese na spódku dwě bóčnej, kulowatej wotrězkaj. Jeje srjedźna lapa je owalna a na kromje kudźerjata.
Płody wobdźěłać
Płody hižo za čas kćěwa zrawja.
Stejnišćo wobdźěłać
Rosće w mochojtych jehlinowych a lisćowych měšanych lěsach. Preferuje čerstwe, w prawym měrje kisałe, humusowe pódy. Wona tež rosće na hnijacym drjewje.
Rozšěrjenje wobdźěłać
Rostlina je w sewjernej a srjedźnej Europje rozšěrjena, při čimž w juhu w horinach (Pyreneje, Alpy, Apeniny a Olymp) wustupuje.
Wužiwanje wobdźěłać
Nóžki wobdźěłać
Žórła wobdźěłać
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 224 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 378 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
