Apelsina
Apelsina (Citrus sinensis) w Galiciji
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
swójba: Rutowe rostliny (Rutaceae)
ród: Citrusowe płody (Citrus)
družina: Apelsina[1][2]
wědomostne mjeno
Citrus sinensis
Wobdźěłać
p  d  w

Apelsina[1][2] (Citrus sinensis) je štom ze swójby rutowych rostlinow (Rutaceae). Dalšej serbskej mjenje stej apelsinowc a oranžowc[3]. Jeho płód je oranža[3].

Wopis wobdźěłać

Apelsina je přecozeleny kerk abo małki štom, kotryž docpěje wysokosć wot hač do 8 m.

Króna je kulojta. Jeje hałuzy často njesu ćernje.

Łopjena wobdźěłać

Dołhojće-jejkojte łopjena su kožane a błyšća. Jich stołpiki su słabje křidłate.

Kćenja wobdźěłać

Běłe kćenja słódkojće wonjeja.

Płód wobdźěłać

 

Płody su dolhojte hač kulowate, swětooranžowe hač ćmowočerwjene jahody. Jich bělizna so hodźa lochko wotbělić. Płodowe mjaso słodźi słódko-nakisal aromatisce.

Stejnišćo wobdźěłać

Rozšěrjenje wobdźěłać

Rostlina je w tropach a subtropach, ale tež w regionje Srjedźneho morja rozšěrjena.

Wužiwanje wobdźěłać

Płody so jako čerstwy sad jědźa abo k marmeladam a płodowe brěčki předźěłuja. Z płodoweje bělizny młodych płodow, kćenjow a łopjenow so eteriske wolije zhotowjeja.

Nóžki wobdźěłać

  1. 1,0 1,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 26.
  2. 2,0 2,1 W internetowym słowniku: Apfelsine
  3. 3,0 3,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 316.

Žórła wobdźěłać

  • Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 252 (němsce)
  • Meyers Taschenlexikon Biologie, In 3 Bänden, 2. zwjazk, ISBN 3-411-12023-1, strona 249, pod hesłom Orangenpflanze (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)


Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije