Łučny liščak
Łučny liščak (Alopecurus pratensis) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Commelinidy | |
rjad: | (Poales) |
swójba: | Słódke trawy (Poaceae) |
podswójba: | Pooideae |
ród: | Liščak[1][2] (Alopecurus) |
družina: | Łučny liščak |
wědomostne mjeno | |
Alopecurus pratensis | |
L. | |
Łučny liščak (Alopecurus pratensis) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).
Wopis wobdźěłać
Łučny liščak je trawozelena rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 hač 100 cm.
Łopjena wobdźěłać
Łopjena su na hornim boku šěre a docpěwaja šěrokosć wot 6 hač 10 mm.
Kćenja wobdźěłać
Kćěje wot meje hač junija. Ma 3-8 cm dołhe a 6-10 mm tołste, tupe kwětnistwo. Kłosowa pakić je husta, walcojta a docpěwa dołhosć wot 10 cm a šěrokosć wot 1 cm. Kłóski su jejkojte hač eliptiske, krótko stołpikate a steja po štyrjoch hač po šesćoch na pakićowej hałuzy. Přikrywne pluwizny su na třećinje zrosćene a docpěwaja dołhosć wot 5 mm. Kochty kryjacych pluwiznow su zwjetša husto nad spódkom zasunjene a docpěwaja dołhosć wot maksimalnje 9 mm.
Stejnišćo wobdźěłać
Rosće na čerstwych a włóžnych łukach a na brjohach.
Rozšěrjenje wobdźěłać
Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Nóžki wobdźěłać
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 239.
- ↑ W internetowym słowniku: Fuchsschwanz
Žórła wobdźěłać
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 400 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 446 (němsce), jako podobna družina Wiesen-Fuchschwanz (Alopecurus pratensis) pod hesłom Acker-Fuchschwanz (Alopecurus pratensis)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)